DSC
02

36 Rozdział 2. Geometryczna analiza chwiejności konstrukcji

Rys. 2.5. Krata geometrycznie zmienna nr 1

układ jest chwiejny (może wykonywać obrót chwilowy wokół punktu S).

Rys. 2.6. Krata geometrycznie zmienna nr 2

Przykład 5

Analiza chwiejności kraty z rys. 2.6a przebiega podobnie. Po utworzeniu tarczy A (rys. 2.6b) jej połączenie z ostoją B może być wykonane (zgodnie ze sposobem podparcia na rys. 2.6a) tylko za pomocą równoległych do siebie ogniw 1, 2 i 3 (leżą one na pęku prostych przecinających się w punkcie niewłaściwym, tzn. położonym w nieskończoności). Oznacza to, że układ jest chwiejny.

Przykład 6

Z rozsypanych ogniw kraty z rys. 2.7a można zrekonstruować jedynie tarczę A z rys. 2.7d. Pozostałe do dyspozycji (jeszcze nie wykorzystane) ogniwa 1,2,3, a, M 7,1 nie pozwalają jednak w żaden sposób połączyć ze sobą tarcz I i B w jedną nieruchomą całość. Zauważmy, że stałoby się to możliwe, gdyby