379
normy [55] należy wyznaczać również naprężenia zastępcze lub główne. W przypadku naprężeń złożonych (jeśli w tabl. 8. H8.9 nie podano inaczej) należy wykazać, że spełniony jest warunek:
YFfAc7E2 'j ( YpfATE2
——— + ——— <1,0 (10.23)
^Aoc/yMf J ^Atc/YMfJ
Kolejne kroki |
Objaśnienia |
1. Wyznaczenie karbu do analizy, jego położenia i kategorii -» Actc (Atc ) |
Zazwyczaj trzeba przeanalizować kilka typów karbów w różnych miejscach. |
2. Wyznaczenie zakresu zmienności naprężeń Aa (At) w miejscu występowania karbu i liczby cykli obciążenia |
W przypadku elementów spawanych zakres zmienności naprężeń wyznacza się za pomocą zależności (10.1), a w wypadku elementów niespawanych lub spawanych odprężonych - za pomocą wzoru (10.2). |
3. Sprawdzenie warunków (10.14) i (10.15) | |
4. Wyznaczenie równoważnego zakresu zmienności naprężenia YpfAaE2 (Yfc AtE2), °d- niesionego do liczby cykli 2 -106 |
Korzysta się z zależności (10.18) lub (10.19). W przypadku typowych konstrukcji (kominy, wieże, maszty) we wzorach tych wartość zastępczego czynnika uszkodzeń A wyznacza się z zależności (10.20). |
5. Dobór współczynnika bezpieczeństwa yMf |
Tablica 3.1 normy [55] w zależności od metody oceny i konsekwencji zniszczenia elementu. |
6. Sprawdzenie nośności ze względu na zmęczenie |
Zależność (10.16) i (10.17) oraz w razie potrzeby (10.23). |
Kolejne kroki |
Objaśnienia |
1 |
2 |
1. Wyznaczenie karbu do analizy, jego położenia i kategorii -» Aac (Axc) |
Zazwyczaj trzeba przeanalizować kilka typów karbów w różnych miejscach. |
2. Zliczanie cykli naprężeń w celu zamiany widma niejednorodnego na równoważny mu zbiór widm naprężeń jednorodnych: {nEi»AOT;} |
Zliczenie odbywa się najczęściej za pomocą metody „zbiornikowej”. W przypadku elementów spawanych zakres zmienności naprężeń wyznacza się za pomocą zależności (10.1), w wypadku elementów niespawanych lub spawanych odprężonych - za pomocą wzoru (10.2). |
3. Sprawdzenie warunków (10.14) i (10.15) |
Sprawdzenie odbywa się przy największym zakresie zmienności naprężeń. |