KONSTRUKCJE STALOWE STR380

380

Procedura 10.2 (cd.)

1	2
4. Dobór współczynnika bezpieczeństwa yMf	Tablica 3.1 normy [55] w zależności od metody oceny i konsekwencji zniszczenia elementu.
5. Wyznaczenie trwałości NRj, odpowiadającej każdemu zakresowi zmienności naprężeń widma jednorodnego Aa,	Korzysta się z zależności (10.7)^-(10.13), dzieląc w nich wytrzymałość normatywną Aac (Axc) przez współczynnik yMf, natomiast zakresy zmienności naprężeń, mnożąc przez yMf.
6. Wyznaczenie wskaźnika sumarycznego uszkodzenia D<j	Ze wzoru (10.21) skryptu.
7. Sprawdzenie nośności ze wzglądu na zmęczenie	Ze wzoru (10.22) skryptu.

Przykład 10.1

Wyznaczenie zakresu zmienności naprężeń, miarodajnego do sprawdzenia nośności ze względu na zmęczenie, na podstawie zarejestrowanej historii naprężenia w elemencie

Odniesienie w normie

Odniesienie w skrypcie

80

60

<N

E 40 E

^20

0

-20

A ^r

«-“—*111

1]

—

J

A

3

5

7

.9

>

\

t

u

A

y. * g

V* ■-^1 *

/

\

I Act2

W*

\

i

^u3/

\

/ /

\

Aa

\'

\

>

M

\

_l

4

6

8

h—

!io-:

f

Czas, t

Rys. 10.6. Historia naprężenia w elemencie

Pokazana na rys. 10.6 sekwencja jest powtórzona 1,1 -10⁵ razy w całym okresie użytkowania elementu.

* * *

Zliczenie cykli metodą zbiornikową

Liczbami nieparzystymi ponumerowano lokalne ekstrema, natomiast liczbami parzystymi lokalne minima. Na rysunku 10.6 pokazano kolejne etapy otwierania „korków”:

-    otwarcie „korka” w punkcie nr 10:

Aa, = 80 - (-20) = 100 N/mm²,

-    otwarcie „korka” w punkcie nr 2: Aa₂ = 40 - (-20) = 60 N/mm²,