1 |
2 |
3 |
Największa siła podłużna w słupie dolnej kondygnacji wynosi 660 kN, Nrmx = 660 kN < 0,25Ncr - 0,25 • 6125 = 1531 kN, więc lokalne imperfekcje nie muszą być uwzględniane w obliczeniach statycznych ramy. W celu zilustrowania metody normy [51], przedstawiono dalej obliczenia imperfekcji lokalnych. HEB 180, h/b = 1 < 1,2, tf < 100 mm, wyboczenie względem osi y-y, krzywa "b", eo _ 1 L 250' Zastępcze obciążenie ciągłe słupów: _ ^^Ed,ie0 _ ^^Ed,i _ ^Ed,i q,J L2 250L 113 Wartości obciążenia od imperfekcji lokalnych poszczególnych slupów wynoszą: q, | =-=4,4 kN/m, q.,=-=2,7 kN/m, mu 113 mi,2 n3 q = 105 =0,9 kN/m, 13 113 q,4 = ^^=5,5 kN/m, q,,=-^^ =3,5 kN/m, 1,4 113 ’ 113 q,6 = —— =1,4 kN/m, Mi,e U3 q 17 =^—=5,9 kN/m, q, 8 = —— =3,6 kN/m, mi,7 H3 mi,8 n3 q, n = -^- = 1,4 kN/m, !’9 113 506 307 ,. qU°= n3 =4>5 kN/m, q1>n = =2,7 kN/m, q, 12 = =1,0 kN/m. mi,12 U3 Norma [51] nie precyzuje metody przykładania obciążeń od imperfekcji na poszczególne slupy, podając jedynie zalecenie, aby odkształcenia ramy od obciążeń imperfekcji były zgodne z odkształconą formą ramy, określoną na podstawie formy wyboczenia sprężystego układu w rozpatrywanej płaszczyźnie. |
tabl. 6.2 normy [51] tabl. 5.ł normy [51] |
procedura 4.3 |