KONSTRUKCJE STALOWE STR061

i

61

Przykład 4.10 (cd.)

Dalej podano przykładowy sposób przyłożenia obciążeń od im-perfekcji lokalnych do słupów ramy (rys. 4.27). Obciążeniu ciągłemu na wysokości słupów towarzyszą siły reakcji na końcach poszczególnych słupów.

W obliczeniach statycznych obciążenia od imperfekcji powinny być uwzględniane w kombinacjach obciążeń.

Rys. 4.27. Przykładowy rozkład obciążeń od imperfekcji lokalnych

4.5. Analiza I i II rzędu

W analizie 1 rzędu stosuje się zasadę zesztywnienia, tzn. rozpatruje się nieodkształconą, pierwotną geometrię konstrukcji, niezależnie od stanu obciążenia. Gdy w obliczeniach statycznych uwzględnia się wpływ deformacji konstrukcji pod obciążeniem, wówczas taka analiza nazywana jest analizą II rzędu.

Najprostszy przykład analizy I i II rzędu słupa wspornikowego przedstawiono na rys. 4.28.

W teorii konstrukcji stalowych rozróżnia się efekty II rzędu jako:

•    efekty P-A, odnoszące się do uwzględnienia w obliczeniach przesuwów węzłów konstrukcji,

•    efekty P-5, dotyczące uwzględnienia w obliczeniach lokalnych wygięć prętów między węzłami.

b)

a)

H I

H

i¹

h

Rys. 4.28. Obliczenia statyczne pręta wspornikowego: a) I rzędu, b) II rzędu

/77T77

M(x)=Hx

M(h)=Hh

/77777

M(x)=Hx+PS+PAx/h

M(h)=Hh+PA