* * *
Metoda kierunkowa
Sprawdzenie nośności wykonuje się ze wzoru:
+ 3^ -m:2,) ^ ———, z dodatkowym warunkiem: V PwYiM2
ct± < 0,9—^—. 7m2
1. Określenie grubości i potrzebnych charakterystyk spoiny Przyjęto wymiary spoin: aw = 4 mm, lw = 200 mm,
pole przekroju spoin: Aw =2awlw = 2-4-200 = 16-102 mm2,
wskaźnik wytrzymałości przekroju na zginanie przy analizie sprężystej:
W _ 2 aw 1w2 _ o 4'2Q°2 --3
w 6 6
= 53,3-l03mm .
2. Sprowadzenie sił obciążających układ spoin do środka ciężkości tego układu
pEd.H - Fgd • sin 30 = 120 • sin 30° = 60 kN
Fgd.y = FEd • cos 30° = 120 • cos 30° = 104 kN
MEd = FEd,ve= 104 ■ 100= 10,4 - 103 kN • mm = 10,4 kNm
3. Określenie najbardziej wytężonego punktu spoiny i obliczenie składowych naprężenia w tym punkcie
Najbardziej wytężonym punktem spoiny jest punkt najbardziej oddalony od środka ciężkości układu spoin.
Naprężenia w spoinach:
u
_ ^Ed.H |
,Ma 60 |
Aw |
Ww 16 |
a 232 | |
L =X± = |
V2 ~~ -Jl _ |
_ ^Ed,V |
10,4 -103 |
' Aw |
16 • 102 |
65 N/mm'
16 • 102 53,3-10
j = 232 N/mm ,
pkt 4.5.3.2 normy [54]
wzór (4.1) normy [54]
wzór (9.1)
wzór (9.2)