84 5. Łączniki, złącza i połączenia
z drewna twardego o gęstości charakterystycznej pk ^ 500 kg/m3 należy wbijać w uprzednio wywiercone otwory, których średnica nie powinna być większa niż 0,8d. Grubość desek, w które wbija się gwoździe bez nawiercania otworów, nie może być mniejsza niż określona wzorami (należy przyjąć wartość większą):
t=ld
(5.25)
i =
(13d-30)p*
400
(5.26)
gdzie:
pk — gęstość drewna, kg/m3, d —średnica gwoździ, mm.
Minimalna grubość sklejki w elementach łączonych na gwoździe powinna wynosić 8 mm, twardej płyty pilśniowej 5 mm, a płyty wiórowej 10 mm. Minimalna grubość blach w połączeniu stal-drewno powinna wynosić 2 mm.
Przy obliczaniu pola przekroju poprzecznego netto w elementach rozciąganych należy uwzględnić osłabienie przekroju gwoździami o średnicy większej niż 4,5 mm w następujący sposób:
— w układzie prostokątnym o przekrój wszystkich otworów w jednym rzędzie,
— w układzie przestawionym o przekrój otworów w dwóch rzędach.
5.4.4. Dobór długości gwoździ
Przy obliczaniu długości gwoździ należy uwzględnić potrzebną głębokość wbicia gwoździa, dodając 1 mm na każdy styk łączonych elementów oraz 1,5 średnicy gwoździa na jego ostrze.
W konstrukcjach ciesielskich gwoździe wbija się z w dwu stron, dobierając ich długości, aby końce nie wychodziły na zewnątrz (rys. 5.10).
Rysunek 5.10. Złącze na gwoździe jednocięle wbijane z jednej stro-. j ny: t\, (% - grubości elementów, d - średnica gwoździa, l - długość j
jf '< jf
tF tF
12F
C) t< t2 t,
' X ■ ■■ X-2 / 1 X
U=i | ||
— |
. 8d |
U=i |
— _ |
I2F
Rysunek 5.11. Złącze na gwoździe: a) dwudęte przy wbijaniu jednostronnym, b) dwudęte przy wbijaniu dwustronnym, c) jednodętc przy wbijaniu dwustronnym; l\, I2 - grubośd elementów, d - średnica gwoździa; F - siła
Dopuszcza się wbijanie gwoździ z obu stron elementu wzdłuż jednej osi, pod warunkiem że ich końce nie będą zachodziły na siebie więcej niż na 1/3 grubości składowej części elementu złożonego (rys. 5.1 lc).
Na rysunku 5.12 zostały przedstawione warunki wbijania gwoździ przy łączeniu elementów drewnianych z elementami z blachy stalowej, płyt pilśniowych twardych i bardzo twardych, sklejki oraz płyt wiórowych płasko prasowanych. W złączach z zastosowaniem blachy stalowej gwoździe należy wbijać w otwory uprzednio nawiercone w blasze.
1- ■ |
. ź14d „ |
_ |
—X
—y- | ||
- v - *14d X—7 | ||
r2F
X—
c)
X |
> |
ż14d --X | ||
1 — &14d X-7 |
r | |||
1 | ||||
,5F
A
Rysunek 5.12. Warunki wbijania gwoździ jedno- i wielodętych przy łączeniu elementów drewnianych ze sklejką: a) jednodęte przy wbijaniu jednostronnym, b) dwudęte przy wbijaniu dwustronnym, c) wielocięte przy wbijaniu dwustronnym; f] - grubość sklejki, 12 - grubość elementu drewnianego, y d- średnica gwoździa; F - siła
•4.5. Układy gwoździ w złączach
oździe wbija się w układach: prostokątnym i przestawionym (rys. 5.13a i b). y Rozmieszczeniu gwoździ rozróżnia się szeregi i rzędy. Szeregi biegną wzdłuż kjen, rzędy w poprzek lub ukośnie do włókien.
gwoździa
Przy łączeniu dwóch elementów można liczyć na pracę gwoździa, jeżeli gł^-j bokość wbicia gwoździa w element, do którego przybija się drugi element, nosi co najmniej 8 średnic (rys. 5.10), a w przypadku gwoździ pierścienio\
śrubowych 6 średnic (nie licząc długości ostrza). Przy łączeniu trzech element< (rys. 5.1 la i b) gwóźdź po przebiciu jednego elementu zewnętrznego i środk go, w drugim zewnętrznym powinien tkwić na głębokości 8 średnic (nie li długości ostrza). W przypadku dwustronnego wbijania gwoździ obowiązuje dobna zasada (rys. 5.1 lc).