Pobieranie krwi jak na poprzednich ćwiczeniach.
W mieszalniku Poteina tym razem znajduje się biały koralik, a jego dno jest mniejsze niż przy krwinkach czerwonych. Objętość kapilary jest taka sama.
Krew do mieszalnika pobieramy do podziałki 0,5 i dopełniamy do 11 płynem Turka. (Skład:: 3ml lodowatego kwasu octowego, 1ml 1% fioletu goryczki, dopełnione do 100 ml wodą destylowaną), Krew jest rozcieńczona 20-krotnia. Krwinki białe liczymy tak jak w przypadku erytrocytów na stoliku Birkera tylko w dużych kwadratach, (powierzchnia jednego wynosi 1/250 mm3)
Wzór na liczbę białych krwinek:
Liczba krwinek policzonych
Liczba krwinek białych (WBC) = - x 250 x 20
144kwadraty
Norma = 4000-10000/1 mm3 krwi.
1. Rozmaz wykonujemy ruchem jednostajnym zdecydowanym przy pomocy dwóch szkiełek podstawowych.
2. Otrzymany rozmaz utrwalamy poprzez wysuszenie
3. Barwimy metodą Papenheima przy pomocy dwóch barwników: Mey-Grumwalda i Giemzy.
• Nalewamy barwnik Mey-Grumwalda na szkiełko z rozmazem i czekamy 3 minuty
• Rozcieńczamy wodą w stosunku 1:2 i zostawiamy na 5 minut
• Następnie zlewamy barwnik ze szkiełka
• Zalewamy barwnikiem Giemzy na 15minut
• Płuczemy pod bieżącą wodą
• Następnie osuszamy bibułą i suszymy.
• Obserwujemy preparat pod mikroskopem pod immersją.
• Wyniki zapisujemy w tabeli.
Cechy morfologiczne krwinek:
Granulocyty obojętnochłonne: wybawiają się na brunatno-rożowo; są trochę większe od erytrocytów; jądro u form młodocianych owalne lub nerkowate, u starszych dzieli się na 5 segmentów połączonych karioplazmą.
Granulocyty kwasochłonne: 2 x większe od erytrocytów, liczne i połyskujące ziarnistości wybawiają się na brunatno-pomarańczowo; jądro składa się z dwóch segmentów (kształt okularów).
Granulocyty zasadochłonne: rozmiarem zbliżone do obojetnochłonnych, ziarna heparyny wybawiają się na fioletowo.
18