krwawnik1

Asteraceae

Achillea • krwawnik

Achillea holosericea

Pochodzi z południowej i zachodniej części Bałkanów. Łodygi proste. w górnej części rozgałęzione, wysokości 30-50 cm. Liście długości 7-10 cm. odwrotnie jajowate, głęboko, zatokowo wcinane. pokryte srebrzystymi włoskami. Kwiatostany - płaskie bal-dachogrona złożone z drobnych, żółtych koszyczków. Kwitnie Vlł-VIII.

Filigranowa, interesująca roślinka, przydatna do obsadzania słonecznych rabat, skarp i obrzeży stanowisk z roślinnością stepową.

Dobrze rośnie na każdej lekkiej, niezakwaszonej i raczej suchej glebie. Stanowisko koniecznie słoneczne. W cieniu słabiej kwitnie, a liście tracą srebrzystą barwę. Mrozoodporność wystarczająca.

Rozmnażanie rośliny - przez podział wczesną wiosną lub po przekwitnieniu.

m A. holosericea Ba * kelleren - roślina opisana w .Skalniakach"

Achillea filipendulina Krwawnik wiązówkowaty

Gatunek rozpowszechniony w całej Azji Mniejszej. W uprawie przeważnie odmiany ogrodowe o większych, intensywniej wybarwio-nych kwiatostanach. Łodygi wysokości 80-100 cm. sztywne, nie-rozgałęzione. Liście pierzaste, o charakterystycznym aromacie. Bal-dachowate kwiatostany, złożone z małych, żółtych koszyczków, pojawiają się w VI—VII. Ponieważ nie tracą barwy podczas zasuszania. są ważnym składnikiem zimowych bukietów.

Niewymagający. łatwy w uprawie, niezastąpiony na słonecznych rabatach, dzikich łąkach i kamienistych stokach. Lubi słoneczne. wygrzane stanowiska i przepuszczalne, niezbyt wilgotne podłoże. Mrozoodporność bez zastrzeżeń.

Ponieważ starsze egzemplarze kwitną mniej obficie i mniejsza jest ich żywotność, wskazane jest odmładzanie roślin co 3-4 lata przez podział, najlepiej wiosną.

1 2 3

B