krótka forma 1

I U.7.1*A MNOGA

I U.7.1*A MNOGA

M.	O l ^0^*	cecrpiniu
1).	() MlOH).l\'	ccc i pimLix
< \		rpniiLiM
H.	OT1IOKUX	11 i t | m u t, | cecTpnni>ix
N.	OTUolihlMII	c«c'i pmii ii rfN^
	oó O l noau.K	CCC'ipiliiLIX

królka (rzeczownikowa) forma przymiotnika (Kpaikini (j)OpMa npnjiaraieju>m,i\)

W języku polskim zachowały się nieliczne formy krótkie przymiotników (zdrów, wesół, ciekaw). W języku rosyjskim formy krótkie są szeroko rozpowszechnione.

Krótka forma przymiotników używana jest w zdaniu jako

orzecznik.

Ivlna forma przymiotnika używana jest w zdaniu jako przydawka oraz 01 /ccznik.

mnepeciiuii paccian — paecKaj imrcpeceu uuipoicaM pctca peica mupoKa cnoóomioc Mecro - mccto cboóo/uio */uiittiiiuie iiomt — noMti ruiHiiuu

1.    liuepamimtt    óuji (icaicon?) Hinepeceti (tutrepectiian).

2.    Oiih nuepa CMorpeJiu mirepeciiwli (icaKOH?) i|)hjii>m.

A

Konny krótkie wyrażają odcień znaczeniowy tymczasowości cechy, formy pełne — cechę stałą.

łlyii> óuji    ii aojior.

d./i.ech tojimco Majienuciie luiarui (małe rozmiary).

11 o¹!it MiMoii rpimirita. jl.niiiim.ie unmi ót.maioT 3iiMoh.

Tworzenie krótkich form przymiotników

konna krótka rodzaju męskiego jest równa tematowi przymiotnika w formie pełnej

(•>()

npocToń — npocT KpaCUBLIH — KpaCHB MOJIOAOH — MOJIOA

fiorarufi — fioraT cumifi — chhl CTponiB — crpor KpyTofi — Kpyr

1-ormę krótką rodzaju żeńskiego i nijakiego na -a (icpacHa) lub -m (chiim) na -o (roTOBo) lub -e (acryne) oraz formę krótką liczby mnogiej (dla wszystkich rodzajów) tworzymy przez odrzucenie ostatniej samogłoski od formy pełnej przymiotnika:

KpacHBajM — KpacHBa upocTajM — npocTa MOJiOAajn — MOjioAa 6oraxa|>i — óorara cuhm|m — cmiM c rpoi a|M — CTpora KpyrajM — Kpyra

KpaciiBo|e — Kpacimo npocTo|e — npocTo MOJ!OAO|e — mojioao 6oraTo|e — 6oraro CHtieje — cntie cTporo|e — crporo ^KPyro|e •— Kpyro

KpacnBuje — Kpacłiiibi npocTbi|e — npocTbi M0J10Abl|e — mojioali 6oraTbi|e — GoraTŁi cunn|e — cu int c'iporn|e — CTporn Kpyruje — KpyTU

Uwaga! W krótkich formach przymiotnika o temacie zakończonym na dwie lub więcej spółgłosek pojawiają się ruchome „o” lub „e” (pod akcentem „e”).

61