ksiazka 20025

Inną fornir aktywizacji dziocłęcego odbiorcy jost znproszonio go do .środka tekstu" i zachęta do współtworzenia Mamy tu do czynionia z aktywnością inspirowaną, alo o chnraktor/o twórczym Sporo takich pomysłowych i zabawnych wierszy napisał Kem. który w różnoraki sposób nawiązuje kontakt z małym odbiorcą, realizując równocześnie celo ludyczno. poznawczo I kształcąco Widać to w wiorszyku Wyścig, w którym pozostawia się dzieciom - niczym w szkolnym zeszycie ćwiczeniowym miojsco na wykonanie .zadania".

Kto umio wyliczać Morki samochodów, nioch natychmiast zo mną stajo do zawodów.

Patrzy na nas cały świat.

ja zaczynam pierwszy, mówią: Piat...

Kto najwiącoj marok dołoży do Piata, ton zostania rekordzistą Polski oraz świata ¹⁰

Propozycja współzawodnictwa poety z dziecięcym odbiorcą moźo być potraktowana w wymiarze dosłownym (nagromndzomo jak największoj ilości nazw), alo też w poetyckim, kiedy dziecko możo prólłownć własnych .mocy twórczych", porządkując znano sobie marki samochodów według dostrzeżonych w wierszyku reguł pootyki (rym. rytm) Tego typu utwory mają charakter autotomatyczny. aranżują sytuację współuczestnictwa dziecka w akcio kreacji, spełniając zarazom funkcję dydaktyczną i ludyczną.

W bogatej pootyco .dziecięcej" Koma, charakteryzującej się wielością poszukiwań i koncopcji twórczych (np wierszo idoograficzne. taklo jak Wąż. Butelka, Gitara czy Kocio oczy ~ z wydłużoną litorą .OO"). bo z trudu można wskazać toksty o formach otweitych na działanie dziecka, także w warstwie pozawerbalnej, Do konkrotyzacji obrazkowej, w postaci rysunku wewnątrz, wiersza, zachęca na przykład dowcipny utwór Dziwna zwrotka, który jost swoistą grą między pootą i dzieckiem, tym

¹⁰ L J Korn: WySag. lamżo. * 174 zabawniejszą, *0 wymaga czytania naprzemiennego w układzie poziomym i pionowym (przytoczmy fragmont tego wiersza)

llylo raz tnkn zwiolkn,

Co to nio minio środka Z togo Z togo Doku    Doku

Coś    Coś

Minio    Minio

A w środku dziuro zostnln

I I

Wierszo w postaci Idoogramów. któro aktywizując wizualnie małego odbiorcę, nio tylko go bawią, alo to* rozwijają wyobraźnię, znajdują się w dorobku wielu autorów „dziecięcych" Można by tu przywołać tytuły niektórych tekstów Józofa Ratajczaka: Durzą, Obłoki, Po obudzeniu. Żmijo. Żytnia i mucho

Alo co mnogo,

mówię to zo słuszni| przesadą.

/

y

r

0

1

o,

którą pisać Irzobo z góry no dół

II

I Hnkcję aktywizującą pełnią to* wierszo tego poety, nawiązujące do jk> ozji lingwistycznej, oparto na koncopcio gry językowo;, któro z pewno \< ią slu*ą zabawie, alo równoczośnio rozbudzają świadomość językową dziecka - odbiorcy Nałożą do nich na przykład: Otwioramy zwlo-izynioc. Law w tolowi/orzo, Znbnwn z Iwom, Kto co wio. Szukamy Iwo, któro zmuszają małego odbiorcę do dziatart na lokścio (szukanio słowo w stowio):

Mo/o wlazł do cholowy. w lawkonio, do chlowu, w płowy lub tok się przostrnszyl ulowy

i-i

Interesujący typ poezji o szczogólnio wyrażmo zarysowanej funkcji aktywizującej, niejako „wpisanej" w teksty - tworzą utwory nawiązujące

f»9