larsen0526

526 II Anestezjologia ogólna

Ryc. 21.27 LMA-Fastrach do przeprowadzania intubacji tchawicy na ślepo albo za pomocą fiberoskopu.

Prawdopodobieństwo prawidłowego umiejscowienia maski i całkowitego uszczelnienia można zwiększyć poprzez zwrócenie uwagi na następujące czynniki:

- używanie możliwie największej maski,

- prawidłowe wprowadzanie maski,

- unikanie zbyt mocnego wypełniania mankietu.

Wskazania do zastosowania maski krtaniowej:

- zabiegi operacyjne, do których wykonanie intubacji dotchawiczej nie jest konieczne lub nie jest wskazane,

- spodziewane wystąpienie trudnej intubacji lub trudnych dróg oddechowych,

- prowadzenie wentylacji w sytuacjach nagłych, gdy nie można prowadzić wentylacji za pomocą maski ani wykonać intubacji,

- ułatwienie wykonania intubacji fiberoskopowej.

Przeciwwskazania:

- zwiększone ryzyko aspiracji,

- niedrożność w okolicy krtani lub tchawicy,

- bardzo nasilone ograniczenie otwierania ust,

- stosowanie wysokich ciśnień oddechowych w trakcie wentylacji.

Zastosowanie maski krtaniowej w operacjach nadbrzusza i brzusznych zabiegach laparoskopowych jest sporne. Ułożenie pacjenta na boku lub brzuchu wprawdzie nie jest przeciwwskazaniem do używania maski krtaniowej, jednak w tym wypadku powinna być stosowana tylko przez osobę doświadczoną.

Ryzyko aspiracji przy zastosowaniu maski krtaniowej. Maska krtaniowa nie izoluje dróg oddechowych od przełyku i nie zapewnia idealnej ochrony przed zachłyśnięciem treścią żołądkową. Dlatego maska krtaniowa jest przeciwwskazana u pacjentów z „pełnym żołądkiem” lub zwiększonym z innych powodów ryzykiem aspiracji.

U pacjentów z pełnym żołądkiem, przepukliną rozworu przełykowego, niedrożnością jelit albo dużym stopniem otyłości maska krtaniowa jest przeciwwskazana z powodu niedostatecznej ochrony przed aspiracją do płuc.

Przeciwnie, ryzyko zachłyśnięcia przy wybranych zabiegach (bez zwiększonego ryzyka aspiracji) w porównaniu ze znieczuleniami wykonywanymi za pomocą konwencjonalnej maski jest mniejsze. Według danych z piśmiennictwa, dla wybranych zabiegów częstość ta wynosi 2 na 10 000 znieczuleń.

Zastosowanie przez początkujących anestezjologów. Technika wprowadzania maski krtaniowej, zwykle łatwa do nauczenia, nie powinna skłaniać do tego, aby początkujący anestezjolodzy zawierzali w przeważającej mierze lub wyłącznie znieczuleniom prowadzonym za pomocą maski krtaniowej i z tego względu przesunęli na dalszy plan opanowanie techniki intubacji dotchawiczej. Wczesne nauczenie się i pewne opanowanie wykonywania intubacji dotchawiczej powinno zawsze być dla anestezjologa priorytetowym celem kształcenia. Z drugiej strony początkujący anestezjolog powinien od początku uczyć się zastosowania maski krtaniowej, aby sprzęt ten mieć do dyspozycji w celu poradzenia sobie w sytuacji nieoczekiwanej trudnej intubacji i niemożności prowadzenia wentylacji za pomocą konwencjonalnej maski.

15.3 Wprowadzenie maski krtaniowej

Maskę krtaniową wprowadza się w wystarczająco głębokim znieczuleniu ogólnym; laryngoskop i zwiotczenie mięśni nie są konieczne. Aby można było ją zastosować, niezbędne jest otwieranie ust minimum na l ,5 cm. Maskę krtaniową wprowadza się właściwie tą samą drogą, którą przesuwa się pokarm w trakcie połykania. Tylną ścianę silikonowej podstawy maski dociska się palcem wskazującym do podniebienia twardego, podobnie jak to czynią ruchy języka przy połykaniu. Poprzez ucisk do tyłu maska krtaniowa przesuwa się ponad podstawą języka i wymija części krtani.