lastscan50

2.

1000 cm’ — 0,5 mola

=>x,

500 cm¹ —

500 0,5 1000

= 0,25

cm* ■ mola cm^!

1 mol czystego NaOH ma masę 40,0 g, zatem 0,25 mola odpowiada:

1 mol — 40,0 g 0,25 mola — x₂

=> x₂ =

0,25-40,0

1

= 10,0

mol ■ g mol

3. Na podstawie pomiaru areometrem stwierdzono że stosowany stężony roztwór NaOH ma gęstość 1,500 g/cm³, co wg tabeli 8 oznacza stężenie ok. 47,5%. Zatem, z definicji stężenia procentowego, w 100 g takiego roztworu znajduje się 47,5 g czystego wodorotlenku, a więc potrzebna ilość NaOH (10,0 g) znajdzie się w następującej masie roztworu stężonego:

47,5 g NaOH 10,0 g NaOH

100 g roztworu    10,0 • 100    ,,,

_r    =**³⁼-4Z5- ^{= 2W}

Xj

g_M_

=g

4. Roztwory znacznie wygodniej jest odmierzać objętościowo niż ważyć; na podstawie gęstości oblicza się objętość stężonego roztworu NaOH potrzebną do sporządzenia przygotowywanego roztworu rozcieńczonego. Wyniesie ona:

lcm³ roztworu NaOH — 1,500 g roztworu x,    — 21,1 g roztworu

1-21,1

1,500

14,1

g - cm³ g

Do kolby miarowej zawierającej około 50 cm³ wody destylowanej wprowadzić odmierzoną pipetą objętość stężonego roztworu NaOH, dopełnić wodą destylowaną do kreski miarowej, zamknąć korkiem i dokładnie wymieszać.

Środki ostrożności

Stężony wodorotlenek sodu jest substancją silnie żrącą, jest szczególnie niebezpieczny dla oczu - pracować bezwzględnie w okularach ochronnych.

Pytania dodatkowe

1.    Dlaczego sporządzany roztwór NaOH nie może być użyty w roli substancji podstawowej?

2.    Dlaczego mianowanego roztworu NaOH nie można przygotować przez odważenie wodorotlenku?

3.    Dlaczego mianowany roztwór NaOH należy przechowywać szczelnie zamknięty i co pewien czas sprawdzać jego dokładne stężenie?

6.2.5. Mianowanie roztworu wodorotlenku sodu za pomocą

roztworu kwasu szczawiowego o stężeniu 0,0500 mol/dm³

Odczynniki    Szkło i aparatura

Roztwór wodorotlenku sodu o stę-    Pipeta Mohra (10,00 cm³), biureta, kolba

żeniu ok. 0,1 mol/dm³, roztwór    stożkowa (200-300 cm³).

kwasu szczawiowego o stężeniu

0,0500 mol/dm’, 0,5 % etanolowy

roztwór fenoloftaleiny.

Wykonanie

Do kolby stożkowej o pojemności 250 cm³ dokładnie odmierzyć 10,00 cm³ roztworu kwasu szczawiowego o stężeniu 0,0500 mol/dm’, dodać 1-2 krople roztworu fenoloftaleiny i rozcieńczyć próbkę niewielką ilością wody destylowanej (roztwór pozostaje bezbarwny). Następnie miareczkować roztworem wodorotlenku sodu o stężeniu ok. 0,1 mol/dm³ z przygotowanej uprzednio biurety. Miareczkowanie zakończyć w momencie pojawienia się trwałego (tzn. utrzymującego się co najmniej przez 30 sekund bez mieszania) bladoróżowego zabarwienia. Po zakończeniu miareczkowania odczytać poziom roztworu NaOH w biurecie, a następnie obliczyć stężenie titranta z dokładnością do 0,0001 mol/dm³.

Przykładowe obliczenia.

Zadanie: Obliczyć dokładne stężenie roztworu wodorotlenku sodu, jeśli na miareczkowanie 20,00 cm³ roztworu kwasu szczawiowego o stężeniu 0,1000 mol/dm³ zużyto 19,40 cm³ roztworu tego wodorotlenku.

1. W 1000 cm³ roztworu kwasu szczawiowego o stężeniu 0,1000 mol/dm³ znajduje się 0,1000 mola czystego chemicznie kwasu, zatem w 20 cm³ powinno się go znaleźć:

20 0,1000 1000

1000 cm³ — 0,1000 mola 20 cm³ —

= 0,002000 = 2,000 • KP’

cm³ ■ mol cm³

2. Zgodnie z równaniem reakcji: 2 NaOH + H₂C₂0₄ -ż Na₂C₂0₄ + 2 H₂0

1 mol H₂C₂0₄ reaguje z 2 molami NaOH, zatem 2,000 10'³ mola kwasu reaguje z:

lmolHjCjO, — 2 mole NaOH ^    2-2.000-10~¹ _ _{1Q00 1Q}-a~

2,000 10 ’mola H₂C A —x₂ mola NaOH *    ¹

mol mol mol

= mol

NaOH

99