■ środki deponentów powinny hyc wykorzystane na potrzeby gospodarki;
■ stosunki między bankiem a klientem muszą być społecznie akceptowalne, a nic oparte na wykorzystywaniu braku wiedzy kontrahenta bankowego.
Realizacja tych postulatów wymaga zaangażowania różnych grup interesariuszy.
Rolę banku w gospodarce narodowej można scharakteryzować poprzez prezentację trzech najbardziej istotnych dziedzin działalności. Są to:
- udział w kreacji pieniądza;
- udział w społecznym podziale pracy;
- dokonywanie alokacji i transformacji środków.
Banki komercyjne mogą w ograniczonym stopniu tworzyć pieniądz banków y ponad pozostawione mu sumy wkładów za pomocą kreacji dodatkowych kredytów.
Kreacja pieniądza bankowego przez banki komercyjne następuje poprzez wzrost wielkości kredytów udzielanych przez te banki, a także przez zwiększenie zakupu walut obcych. Obie te operacje powodują wzrost środków płatniczych (wkładów) w danym banku lub w innym banku, na którego konto zostały przekazane środki otrzymane w formie kredytu.
Środki trzymane przez banki na rachunkach w banku centralnym, a także gotówka przechowywana w' ich skarbcach, stanowią płynne rezerwy banków komercyjnych, zw ane także pieniądzem rezerwowym banku centralnego czy bazą monetarną obiegu pieniężnego.
Ograniczenie kreacji pieniądza przez bank komercyjny wynika z konieczności utrzymywania płynności, co jest uwarunkowane przez wielkość posiadanych środków banku centralnego. Każde udzielenie kredytu oznacza, że jego część może być wypłacona w gotówce bądź. też przekazana na rachunek innym bankom, tzn. że tylko część środków z udzielonego kredytu pozostanie na rachunku w banku. Te czynniki powodują, że bank komercyjny musi posiadać odpowiednią wielkość pieniądza rezerwowego banku centralnego, żeby móc bez ograniczeń realizować wypłaty gotówkowe swoich klientów oraz pokrywać ujemne dla siebie saldo rozliczeń z innymi bankami.
Możliwości kreacji pieniądza bankowego przez bank komercyjny są więc ograniczone przez wielkość posiadanego pieniądza rezerwowego banku centralnego, gdyż klienci mogą chcieć wykorzystać posiadane środki na rachunkach w banku komercyjnym w formie gotówki bąd/ tez przekazać je do innego banku. Jeżeli suma środków otrzymywanych I płaconych innym bankom komercyjnym jest dla dunego banku komercyjnego niekorzystna, to musi on dysponować odpowiednimi środkami na rachunku w banku centralnym, żeby pokryć różnicę.
Wielkość pieniądza rezerwowego posiadanego przez bank komercyjny może zatem być znacznie mniejsza od wielkości posiadanych wkładów. Wzajemne relacje między posiadanym pieniądzem rezerwowym a nagromadzonymi wkładami są określane jako tzw. mnożnik pieniądza wkładow ego lub multiplikator.
Zależność ta jest wykorzystywana przez bank centralny w celu regulowania wielkości podaży pieniądza poprzez interwencje, których zadaniem jest bądź pomnażanie wkładów pieniężnych, bądź też zahamowanie tego procesu.
Bank jest przedsiębiorstwem, które prowadzi działalność mającą na celu przejęcie od jednostek gospodarczych i osób fizycznych czynności finansowych, jest także instytucją dokonującą transformacji terminu, wielkości i ryzyka w' stosunkach pieniężnych między pożyczkobiorcą a pożyczkodawcą.
W gospodarce, która w małym stopniu zależy od podziału pracy, podmioty gospodarcze muszą dokonywać czynności finansowych samodzielnie. Natomiast w gospodarce o rozwiniętym podziale pracy banki stają się przedsiębiorstwami, które przejmują szereg czynności w zakresie gospodarki finansowej od przedsiębiorstw i gospodarstw domowych. Może nawet powstać sytuacja krańcowa, kiedy to bank przejmie wszystkie funkcje finansowe wspomnianych podmiotów gospodauw* li. a będzie to oznaczać, że podmioty te - zamiast stosunków finansowych / wieloma klientami czy dostawcami - będą miały stosunki tylko z jednym bankiem (model popularny kiedyś w Niemczech).
Banki przede wszystkim przyjmują wkłady i udzielają kredytów, co spraw ia. /•■ przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe nie muszą same szukać kredytodawcy czy kredytobiorcy. Banki przejmują także szereg czynności usługowych, zwlas/c/a w zakresie obsługi obrotu papierami wartościowymi. Zawiadamiają właścicieli o /o bramach akcjonariuszy, a także pobierają odsetki i dywidendy dla nich. Papiny wartościowe mogą też być przekazywane do specjalnych banków (zbiornic).
Banki występują również v. zastępstwie podmiotów gospodarczych w handlu papierami wartościowymi. Kupują i sprzedają w' imieniu swoich klientów na giełdzie określone akcje i obligacje.
Obsługa papierów wartościowych przez banki to m.in. przejęcie emisji tych papie rów od przedsiębiorstw oraz obsługa sprzedaży weksli i obligacji skarbowych.
Banki udzielają także porad podmiotom gospodarczym, które chcą dokonać lokaty. W ich imieniu dokonują zakupów papiciów wartościowych łub przekazują tc śnnlki specjalnym instytucjom zajmująt ym się oUittiiiUliowaiiMun cudzym majątkiem.