a właśnie taka wartość jest potrzebna do umorzenia pozostałego na koniec roku długu kapitałowego, co prowadzi do wyniku
Ta wersja obliczeń dotyczących drugiego półrocza jest krótsza od wersji pierwszej i nie wymaga uwzględnienia ujemnego umorzenia długu. Jednak jej wadą jest bruk I informacji o stanie zadłużenia na koniec trzeciego kwartału. Gdyby więc na konictf1 trzeciego kwartału np. została zmieniona stopa procentowa, niezbędne byłyby wyniki obliczeń w pierwszej, pełnej wersji.
Zauważmy na koniec, że sumując wartość kapitału zwróconego we wszystkicll ratach, zarówno według pierwszej, jak i według drugiej wersji'obliczeń, otrzymujemy
UX + U2 + U^UĄ = 1700+ 2402-53,88+ 951.88 «c?000 zł.
Ux + U2 + lTĄ = 1700 + 2402 + 898 = 5000 zł, czyli kapitał o takiej samej nominalnej wartości jak pożyczka w momencie 0.
1
Powyższy przykład pokazał, że dekompozycja rat na część kapitało i odsetkową daje możność prześledzenia, jak kolejne raty sukcesywnie umarza bieżące odsetki i dług kapitałowy. Do opisu tego procesu stosuje się specjał tabelę, zwaną schematem spłaty długu. Kolejne wiersze tej tabeli dotyc kolejnych okresów spłaty długu, a w jej kolumnach znajdują się:
• j - numer okresu bazowego,
• Kj.x - dług bieżący na początku okresu j,
• Rj - rata płatna w okresie j,
• l, - część odsetkowa raty Rr
• Uj - część kapitałowa raty R,,
• Kj - dług bieżący na koniec okresu j.
Pierwszy wiersz tej tabeli rozpoczyna się od wartości długu początkowego A'„
ostatni wiersz kończy się wartością długu po zapłaceniu wszystkich rat. czyi Kn = 0. a suma elementów kolumny z częścią kapitałową wszystkich rat jest rów n wartości długu początkowego Kq.
Przykład 6.7
Obliczenia przeprowadzone w przykładzie 6.6 dla kolejnych czterech kwar-l tałów (wersja początkowa, z uwzględnieniem raty R2 = 0) pozwalają na konstrukcję! schematu spłaty rozpatrywanej pożyczki, który przedstawiamy w tabeli 6.1.
W celu sprawdzenia obliczeń wykonanych przy budowie schematu spłaty 1 warto korzystać z zależności (6.I4M6.16). Przedstawiony dalej schemat spełnia te ] zależności, ponieważ suma elementów kolumny U, jest równa wartości długu początkowego 5000 zł, a dług bieżący na koniec każdego okresu jest równy długowi początkowemu pomniejszonemu o spłaty kapitałowe dokonane nie później niż w tym okresie i równy jest sumie spłat kapitałowych przypadających na okresy późniejsze.
J |
h | ||||
1 |
5000 |
2000 |
300 |
1700 |
3300 |
2 |
3300 |
2600 |
198 |
2402 |
898 |
3 |
898 |
0 |
53,88 |
-53,88 |
951.88 |
4 |
951.88 |
1008,99 |
57.11 |
951.88 |
0 |
r |
- |
- |
- |
5000 |
- |
Na zakończenie lego punktu rozdziału przypomnijmy, że jednoznaczna ipozycja rat na część odsetkową i kapitałową, a w konsekwencji - jedno-:zna konstrukcja schematu spłaty, była możliwa dlatego, że zakładaliśmy jważność długu i rat oraz priorytet spłaty odsetek. W punkcie 6.8, gdzie łwitamy spłatę długu przy oprocentowaniu prostym, pokażemy, że przy ocznych założeniach nie jest możliwa w ogólnym przypadku jednoznaczna ipozycja rat i budowa schematu spłaty, a w tym - jednoznaczne ustalenie Radości długu bieżącego.
Raty annuitetowe są standardowo stosowane przy udzielaniu bankowych yczek i kredytów konsumpcyjnych, a spłata długu w takich ratach jest wygodna 'wno dla wierzyciela, jak i dla dłużnika. W tym punkcie rozdziału przed-imy metodę określenia wysokości raty annuitetowej oraz budowę od-lającego jej schematu spłaty. Ponadto na kilku przykładach pokażemy, jak ienia się schemat spłaty po zmianie stopy procentowej, odroczeniu spłaty i po ych tego typu korektach, określanych ogólnym mianem restrukturyzacji żenią.
Przedmiotem rozważań jest spłata długu K0 z momentu 0 ratami o stałej ości
(6.19)
Rj = R dla j = 1.2.....n.
y ustalonej stopie okresu bazowego i. Zakładamy, że ciąg rat (6.19) spełnia arunek równoważności długu i rat (6.2)
*0 = K I U +/)-'.
y-i
K0 = Ramll, (6.20)
197