33
2.5. Wzory Eulera
przyKI
przypadku jest A = (2 + j)2 - 4(-l + 7j) = 7 - 24j, |A| = 25 i wobec (2.33)
W tym „iaj-wiastkiem stopnia drugiego z liczby A = 7 - 24j jest jednym P>erw
<5 = •>/(25 + 7)/2 - jV(25-7)/2 = 4 - 3j.
34) wynika, że rozwiązaniem równania są liczby Stąd i z i2' '
xi = 3 - j i x2 = -l + 2j.
2.5. Wzory Eulera
e RS 2,7182
Funkcją wykładniczą e* i funkcjami trygonometrycznymi cos z i sin z zmiennej zespolonej z nazywa się funkcje określone szeregami potęgowymi:
COS 2
SIU 2
^ zn , z z2 zn
= —r — 1 + TT + -rr + . • • d--r + -- -i
n! 1! 2! n!
+r\ -O
(2.35)
71=0
oo
n=0
oo
= £(-b"
71 = 0
,2 n
z2 z4 z6
. — «
(2njl = “ 2f + 4! _ 6! +’"’
(2.36)
,2n-f 1
z3 z5 z7
(2n + l)! 2 3! + 5! 7! +
(2.37)
Funkcje określone powyższymi równościami są naturalnymi uogólnieniami rzeczywistej funkcji wykładniczej ex i rzeczywistych funkcji trygonometrycznych cosx i sina;.2 Z (2.35) po podstawieniu jz zamiast z otrzymujemy
(jz)2 (jz)3 (jz)4
e72 = 1 + jz + —tt— + + y~77- + • • •
2!
3!
4!
jz'
.2 „• „3 „4 „-„5
Z IZw 2
1+‘K_2!“'3r+4!+"5r + ,“'
Stąd zaś, po oddzieleniu składników zawierających z w potęgach parzystych od tych, w których z występuje w potęgacli nieparzystych, otrzymujemy
( z2 z4 \ ( -z3 z5
Z (2.38), (2.36) i (2.37) jest oczywiste, że dla każdego z € C mamy
ejz = cos z + j sin z.
(2.38)
(2.39)
ch samych powodów
e iz = cos z - j sin z.
(2.40)
___ ^ ^oo z11 C(z) —
W analizie matematycznej dowodzi się, że funkcje E(z) 2^n=o n\
(-1)" <2" i S(z) - T™ (-i)n7^ ** określone dla ^ liczby zespoloneJ :0 * 727TTT 1 - Z_/n=0' 11 7277+1)1 s *" cosx =
C. Tamże dowodzi się, że dla każdego rzeczywistego x n_(\ . .
( nn I2’1 • • _ Zatem funkcje zespolone E(z), C{z) i S(z) są
o' 72777T 1 i>'nx ~ 2^„=o^ 1 7277TT)! też WZEiędu są one oznaczane przez
nieniami funkcji rzeczywistych e , <«• > Q . Jem , sinusem zmiennej zespolonej z.
>s z i sin 2 i nazywane funkcją wykładniczą, -