M Feld TBM058

58

2. Dokumentacja technologiczna

2.5.    Instrukcja kontroli jakości

Instrukcją kontroli jakości powinno się opracować dla operacji kontrolnych i to nie we wszystkich przypadkach. Operacja kontroli jakości występuje zazwyczaj na końcu procesu technologicznego. W pewnych przypadkach jednak, zwłaszcza dla części technologicznie trudnych, przewiduje się ją również w trakcie procesu technologicznego, po ważniejszych operacjach.

Instrukcje kontroli jakości należy opracować tylko wówczas, gdy wniesie ona coś istotnego, a nie będzie polegała na przerysowaniu rysunku wykonawczego części. Potrzeba taka wystąpi w przypadku zastosowania jakiegoś specjalnego uchwytu kontrolnego (rys. 2.7), lub wtedy, gdy do sporządzenia należy użyć dodatkowych pomocy (rys. 2.8). Instrukcję taką sporządza się w celu pokazania, w jaki sposób pomoce te mogą być użyte, podania ich oznaczenia i sposobu dokonania pomiaru.

2.6.    Karta kalkulacyjna

Dla produkcji seryjnej i wielkoseryjnej należy obliczyć analitycznie lub na podstawie chronometrażu czasy trwania poszczególnych operacji. Można to wykonać dopiero po opracowaniu całego procesu technologicznego, po ustaleniu parametrów skrawania dla poszczególnych zabiegów. Obliczenie czasu trwania operacji jest podane w rozdz. 5, w p. 5.9.

Opracowaną dokumentację procesu technologicznego (kartę technologiczną i instrukcje obróbki) otrzymuje technolog kalkulator, który dla poszczególnych operacji wypełnia karty normowania obróbki skrawaniem (rys. 2.9) lub też karty normowania innych operacji (rys. 2.10). Obliczonymi czasami uzupełnia kartę technologiczną i w ten sposób zamyka opracowanie procesu technologicznego.

Dla produkcji jednostkowej i małoseryjnej sporządza się najczęściej normę szacunkową, którą wpisuje się tylko na karcie technologicznej, bez wypełniania kart kalkulacyjnych. Dobrze jest w tych przypadkach posługiwać się materiałami porównawczymi, ażeby nie popełnić większego błędu.

2.7.    Spis pomocy warsztatowych

Spis pomocy warsztatowych jest przeznaczony dla działu gospodarki narzędziowej w celu przygotowania i wykonania wyszczególnionych pomocy, jako niezbędnych do uruchomienia produkcji określonej części.

Zestawienie zbiorcze sporządza się na specjalnych drukach dla poszczególnych operacji w rozbiciu na uchwyty, narzędzia i sprawdziany, i to zarówno normalne, jak i specjalne. Jest to zestawienie wszystkich pozycji z poszczególnych instrukcji obróbki.

Tak zebrane pomoce umożliwiają określenie stopnia oprzyrządowania i mogą być przydatne do dokonania analizy porównawczej z innymi opracowaniami dla części technologicznie podobnych. Wypełniony spis pomocy warsztatowych przedstawiono na rys. 2.11.