686
15. Koszty własne wyrobu
W skład kosztów robocizny bezpośredniej wchodzą płace i ubezpieczenia pracowników bezpośrednio produkcyjnych. Robociznę bezpośrednią określonej operacji oblicza się ze wzoru
R - (tjS„ + tpzSu)Ssoc
gdzie: tj - czas jednostkowy wykonania określonej operacji, S„ - godzinowa stawka pracownika, tpz - czas przygotowawczo-zakończeniowy, Su - godzinowa stawka operatora, S,oc - współczynnik uwzględniający koszty socjalne.
Straty spowodowane brakami są zależne głównie od stopnia niezawodności poszczególnych operacji i całego procesu technologicznego. Wartość braków wyznacza się na podstawie prowadzonej statystyki zakładowej.
Koszt braków w odniesieniu do jednej dobrej części obliczyć można ze wzoru
WH—~
B =
100
1
b_
100 gdzie: WB - przeciętna wartość jednego półfabrykatu zabrakowanego i kosztu robocizny bezpośredniej, b - procent braków.
Dla nowych procesów lub po wprowadzeniu nowego oprzyrządowania procent braków ustala się najczęściej na podstawie doświadczenia i rozważań teoretycznych.
Na koszty ruchu maszyn i urządzeń produkcyjnych wpływają takie czynniki, jak: koszt pracy narzędzi, koszt napędu obrabiarki, koszty remontów, koszty amortyzacji obrabiarek.
Koszt pracy narzędzi. Koszt pracy narzędzi ustala się na podstawie kosztu pracy jednego narzędzia w ciągu godziny KN. Uwzględnia się przy tym pierwotną wartość narzędzia Knp, liczbę ostrzeń nox, koszt jednego ostrzenia kns oraz ekonomiczny okres trwałości ostrza Tc