688
15. Koszty własne wyrobu
Koszty ogólnozakładowe Kog oblicza się jako pewien procent kosztów wytwarzania, na które składają się koszty robocizny zasadniczej R- i kosztów wydziałowych Kw
Kog = k(Rz + Kw)
gdzie k- przyjęty procent.
Porównanie dwóch czy więcej wariantów procesów technologicznych sprowadza się najczęściej do porównania kosztów tych operacji, które się różnią i są wykonywane na innych stanowiskach roboczych. W takich przypadkach obliczenia sprowadzają się do obliczenia kosztów bezpośrednich, tj. robocizny i materiałów. Inne koszty, koszty pośrednie, są dla danego stanowiska bądź obliczone, bądź ustalone.
Do obliczenia tych kosztów najczęściej stosuje się w zakładach odpowiednie formularze, które po wypełnieniu umożliwiają porównanie opracowanych wariantów procesów technologicznych.
Coraz częściej w tym celu stosuje się technikę komputerową. Może ona dotyczyć analizy wariantów procesu technologicznego, ale może również sięgnąć do wariantów rozwiązań konstrukcyjnych poszczególnych części i w efekcie dokonać porównania kosztów wytwarzania dla poszczególnych rozwiązań. Jest to zatem nic innego jak analiza technologiczności konstrukcji, w której przyjmuje się jako właściwość konstrukcji uzyskanie, przy określonej wielkości produkcji, wymaganych właściwości wyrobu przy minimalnych kosztach wytwarzania w określonych warunkach produkcyjnych.
Taką analizę kosztów wytwarzania umożliwia system KOMO opracowany w Uniwersytecie Technicznym w Aachen. System ten jest połączony z systemem EYAS, analizującym warianty wytwarzania (rys. 15.2).