Maszyna Von Neumana cz II 2

Budowa PMC:

Zakładamy, że PMC (maszyna iednoadresowal operuje na słowach 16-biłowych i posługuje się reprezentacją stałonrzecinkowa. Słowo może reprezentować liczbę lub rozkaz.

Słowo pobierane z pamięci operacyjnej do arytmometru będzie traktowane jako liczba, zaś pobierane do procesora (do licznika rozkazów) — jako rozkaz.

Słowo binarne 0001 000000001111 (*) w Pamięci Operacyjnej

adres

jest interpretowane w arytmometrze jako liczba dziesiętna 4111 jest interpretowane w procesorze jako rozkaz DO 15

Liczba jest reprezentowana binarnie w zapisie znaku — modułu (bo reprezentacja stałoprzecinkowa) pierwszy bit — bit znaku

On . u +

1 ~

Zatem+ 1 x 2¹² + 1 x 2³ + 1 x 2² + 1 x 2¹ + 1 x 2° = 4096 + 15 = 4111 2⁶ * 2⁶ = 64 x 64 = 4096 to jest zapis liczby oznaczonej (*)

Dla rozkazu adres

Zakres liczb reprezentowanych w przyjętej skali A= 15 jest (w reprezentacji binarnej) -32767 £ x ś 32767 (odpowiada słowu: 11...11 t.j. 15 "jedynek') PMC jest maszyna iednoadresowa.

Arytmometr PMC zawiera sumator i 15-bitowy rejestr akumulatora oraz jednobitowy rejestr znaków, gdzie wpisywany jest bit znaku liczby zapisywanej w akumulatorze.

Załóżmy, że pamięć operacyjna PMC składa się z 4096 (tyle jest możliwych adresów, jeśli na adres zarezerwujemy 12 bitów (4 na rozkaz) 2¹² = 64 x 64 = 4096) szesnastobitowych rejestrów ponumerowanych od 0 do 4095, a więc wynosi ~ 8 k(3 (1 Byte = 8 bitów). Numer rejestru — adres. Odczyt słowa binarnego z rejestru nie zmienia zawartości rejestru. Można to zrobić tylko przez wpisanie do rejestru.

Procesor PMC zawiera oprócz sieci sterującej, synchronizującej wszystkie czynności maszyny (4 bity na część operacyjną rozkazu), także 12-bitowy rejestr licznika rozkazów (zawiera tylko adres komórki z rozkazem) i 16-bitowy rejestr rozkazów.