magdaleńska2

WIl iiwcgn

I i (i i. <i|’i )!■< 11U 1| >l«: I < > wy wiórowy or«/, m i» Inni immo hulluly ilu pólniii H-ycu i inllu|)lu)wi'Ho;

I'ńlfiiirowlcH! ■    0(1 łupkowy <iłHmiUl I nwmywny wiórowy;

Ui'liui/,1* pr/ylmiwądno stromi’ I bitni u ntromn; l Nmzędzln:

a. Drnpacze: do 30°/o, przewodnie zwykle /. bolcami surowymi. Spotyka się od-Itipluiwr (tnbl. I-I 1), ostrolukowe oraz dość liczno (do 7°/o) drapacze łódlcowate i py-ikmr -ilu (labl. i-i 2) (te ostatnie mogą być domieszką obcą);

u Mluobacze: do 10%, przeważnie reprezentowane przez rakiety (tabl. LI 3-6);

<' llylco: do 40^u/o, zawsze dominujące ilościowo. Przeważają w zasadzie rylce Kllmmnl.o (tabl. LI 9 — ok. 20^u/o); charakterystyczne są też rylce transwersalne d-ilil LI 7), węgłowe oraz łamańce;

K l'i /.ekluwacze: do 1 ()°/o, zarówno pazury na odłupkach i wiórach, jak i wiert-nIM Muulcłe na wiórach (tabl. LI 8);

(I. Narzędzia kombinowane: prawie wyłącznie drapacz + rylec (tabl. LI 9);

K Zbrojnild: nieliczne (do 2°/o), zwykłe wiórki tylcowe; u, Wy mby z kości i rogu — ostrza z jednostronnym ścięciem podstawy dwóch typu"/ większe z podstawą wypukłą, spiczastą, często z rysami podłużnymi lub skośnymi (tnbl, LI 10) oraz drobne z podstawą zaokrągloną i ścięciem płaskim. Spotyka nlę też luli ona (tabl. LI 11), baguettes, igły, sztylety i in.

n Część zabytków sztuki skalnej tzw. stylu III wg A. Leroi-Gourhana (1966) łączy iii; z omawianą kulturą. Dotyczy to bez wątpienia początków sanktuarium w Las-i n(ix I z mniejszą pewnością sanktuarium w Gabillou. Spotyka się też ornamentykę i im przedmiotach ruchomych (np. ostrzach) w postaci wątków geometrycznych (linie rnliste).

V. Obozowiska w jaskiniach i pod nawisami; prawdopodobnie też otwarte. Głębokie sanktuaria jaskiniowe.

VII.    Tnterstadiał Lascaux.

VIII.    W jaskini Badegoule A. Cheynier (1956) wyróżnił 3 poziomy omawianej kultury. Nie obserwuje się bardziej wyraźnych zmian u obrębie inwentarzy.

IX.    Zasięg — por. mapa 11.

Kultura magdaleńska wczesna ze zbrojnikami geometrycznymi

I    Wydzielona została na podstawie zespołów z Laugerie Haute I", l * 11y dc Lacam i Crabillat obfitujących w różne typy zbrojników geometrycznych.

II    Wydzielona przez D. Peyrony’ego (1936). Synonimy: Magdalć-nliai II (II. Breuil, 1912), „Magdalenien k triangles scalenes” (D. Peyrony, 111:16), I 'roto-Magdalónien II (A. Cheynier, 1956).

III    Inne najważniejsze stanowiska: Chancelade-Raymonden, Saint-(lennuin la-ltivióre, Saut-du-Perron, Farincourt (Francja).

22K