metody�dania ekspresji u 3 4 latkow

Załącznik nr 1

Metody badania ekspresji u dzieci w wieku 3—6 lat

Stworzono 4sytuacje bodźcowe, nowe poznawczo, a więc stresowe dla dziecka. W każdej sytuacji rejestrowano, jakie reakcje ujawnia dziecko w kategoriach: reakcje mimiczne, pantomimiczne, wokalizacyjne i werbalne. Nie analizowano natomiast rezultatów wykonywanych zadań.

Sytuacja I.

Rozkładamy przed dzieckiem obrazki z twarzami dzieci: 5 dziewczynek i 5 chłopców. Na rysunkach twarze dzieci wyrażają różne emocje. Są one zaznaczone graficznie w sposób uproszczony (np. uniesione brwi). Polecenia: „Spróbuj ułożyć te •obrazki tak, aby dziewczynki i chłopcy pasowali do siebie jak najlepiej”; „Dlaczego tak ułożyłeś?”; „Po czym to poznać?”

Sytuacja n.

Rozkładamy przed dzieckiem 8 obrazków z postaciami dziewczynek (4) i chłopców (4). Na rysunkach cała postać wyraża jakąś emocję. Zaznaczono to w spdsób uproszczony np. uniesione ręce, podniesiona noga, układ twarzy. Polecenia: „Spróbuj ułożyć te obrazki tak, by dziewczynki i chłopcy pasowali do siebie jak najlepiej"; „Dlaczego tak ułożyłeś?” „Dlaczego oni do siebie pasują?”; „Po czym to poznać?"

Sytuacja Ul.

Rozkładamy przed dzieckiem obrazki dziwnych przedmiotów, ludzi, zwierząt. Zachęcamy dziecko do oglądania, brania do ręki. Polecenia: „Spróbuj nazwać to, co widzisz na każdym obrazku jednym wyrazem”; „Co widzisz na tych obrazkach, opowiedz coś o tym”; „Spróbuj ułożyć te obrazki tak, aby powstały jakieś grupki”; „Jakie to są grupki, czy można je jakoś nazwać?”; „Dlaczego tak właśnie rozłożyłeś?”; „A czy można ułożyć inaczej, spróbuj to zrobić.”

Sytuacja IV.

Dziecko otrzymuje kartkę i ołówek. Na kartce narysowane są trzy elementy (kółko, trzy kreski, długa linia). Polecenia: „Spróbuj narysować coś tak, aby było to coś normalnego”; „Spróbuj teraz narysować coś tak, by było to coś dziwnego”; „Opowiedz mi teraz o tym co tu i tu narysowałeś, dlaczego właśnie tak?”.

143