muzyczna 7

proponuje kilka kłaśnięć, a w miejsce tematu B tupnie. Przykład ten jest oczywiście przejaskrawiony, ale chodzi o wyjaśnienie przy jego pomocy, że na zajęciach twórczych jest ważny nie tyłe sposób wykonania ćwiczenia, co trafność pomysłu, zwłaszcza w zadaniach, które tę trafność pomysłu mają na celu.

Warto przy okazji wspomnieć, że teoretycy zajmujący się problematyką twórczego myślenia twierdzą, że procesy intelektualne towarzyszące powstawaniu dzieł wybitnych naukowców i artystów i prostych pomysłów dziecięcych są takie same i różnią się tylko stopniem komplikacji. Myśleniu twórczemu, jak pisze Z. Pietrasiński \ na każdym poziomie działalności towarzyszą następujące operacje intelektualne: porównywanie, analiza, synteza, abstrahowanie i uogólnianie.

Jak z tego widać, każdy najprostszy dziecięcy pomysł zasługuje na uwagę i szacunek ze strony nauczyciela.

Na zakończenie ogólnych uwag metodycznych na temat sposobu prowadzenia twórczych zajęć muzyczno-ruchowyeh należy wspomnieć, że w inny nieco sposób prowadzi się takie zajęcia z młodszymi dziećmi w wieku 7— 10 lat, a innego sposobu prowadzenia wymagają zajęcia przeznaczone dla młodzieży starszych klas szkoły podstawowej i szkół ponadpodstawowych. Osobno w dwu działach zgrupowane ćwiczenia poprzedzone zostaną dodatkowymi wskazówkami metodycznymi, wynikającymi ze specyfiki prowadzenia takich zajęć dla określonej grupy wiekowej.

¹ Z, Pietrasiński: Myślenie twórcze. WSiP, Warszawa 1980.

16