NAJŚWIĘTSZY SAKRAMENT

NAJŚWIĘTSZY SAKRAMENT

tabernakulum - „święty namiot”

wieczna

Wśród sakramentów świętych szczególne miejsce zajmuje Eucharystia. Pan Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy z Apostołami wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dał im mówiąc: „Bierzcie, to jest Ciało moje”. Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. 1 rzekł do nich: „To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana” (Mk 1, 22-24). Przykazał też im, aby czynili tak na Jego pamiątkę. W ten sposób Jezus ustanowił Eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby wierzący wszystkich wieków aż do czasu Jego powtórnego przyjścia, mogli czerpać moc ze zbawczej Ofiary Krzyża.

Kościół uczy, że Chrystus jest w Eucharystii prawdziwie, rzeczywiście i istotnie obecny. Jest to wielka tajemnica wiary.

Konsekrowane hostie przechowuje się w tabernakulum -świętym namiocie, przed którym pali się lampka na znak obecności Chrystusa, którego wierzący powinni przyjmować do swoich serc i adorować.

W czasie Mszy świętej lud Boży gromadzi się pod przewodnictwem kapłana, aby sprawować Ofiarę eucharystyczną, która jest doskonałą ofiarą uwielbienia, dziękczynienia, przebłagania i zadośćuczynienia. W czasie Mszy świętej łą

czymy się z Chrystusem, ale też tworzymy wspólnotę z braćmi i siostrami w wierze, słuchając wspólnie Słowa Bożego, przyjmując Komunię świętą.

Przed przyjęciem Komunii świętej należy wzbudzić żal za grzechy. Jeśli ktoś popełnił grzech ciężki, to nie może przystąpić do Stołu Pańskiego, gdyż zgrzeszyłby grzechem świętokradztwa.

Zjednoczenie z Chrystusem, do którego zmierza Najświętszy Sakrament, powinno promieniować na całe życie chrześcijańskie, tak aby przyjmujący Jezusa w Eucharystii byli prawdziwymi Jego świadkami.

lampka