Wodorotlenki o właściwościach amfoterycznych reagują z kwasami . zasadami, dając jako produkty odpowiednią sól i wodę. W roztworach wodnych odszczepiają w procesie dysocjacji jednocześnie jony OH" i H~, co przedstawiono na schemacie:
E—O" + H+<=> E—O—H ^ E+ + O—H" dysocjacja kwasowa dysucjacja zasadowa
Podział wodorotlenków metali ze względu na ich właściwości zasadowe:
Zasady |
Wodorotlenki amfoteryczne |
LiOH, NaOH, KOH, Mg(0H)2, Ca(0H)?, Ba(0H)2 |
Be(OH), Cu (OH) Fe(OH) Pb(OH),, Sn(OH)., AI(0H)3,Cr(0H)3,Fe(0H)3 |
Ponieważ stopień dysocjacji wodorotlenków jest różny dzielimy je także na:
Elektrolity mocne |
Elektrolity o średniej mocy |
Elektrolity stabe |
NaOH, KOH. Ca(0H}?, Ba(0H)? |
LiOH, Mg(0H)? |
Be(0H)2, AI(0H)3 |
Moc wodorotlenków pierwiastków w danej grupie rośnie wraz ze zmniejszaniem się wartości elektroujemności i wzrostem liczby atomowej tych pierwiastków, np.:
- litowce: LiOH (K = 6.3 • 10"1}, NaOH (K = 6,3)
- berylowce: Mg{OH)a (I<2 = 2,5 • 10“3), Ca(OH)2 (K2 = -1 • 10"2),
Ba(OH)2(I<2 = 2.5-10-1)
Większa różnica elektroujemności między pierwiastkiem metalicznym a tlenem oznacza jednocześnie silniejsze spolaryzowanie wiązania E-0 (przesunięcie pary elektronowej tworzącej wiązanie E-0 w stronę atomu tlenu) i zmniejszenie jego trwałości.
Moc wodorotlenków pierwiastków w danym okresie rośnie natomiast wraz ze zmniejszaniem się wartości elektroujemności i liczby atomowej tych pierwiastków.
Metody otrzymywania wodorotlenków
1. W reakcji litowców i berylowców (bez berylu i magnezu) z wodą w temperaturze pokojowej:
2Na + 2IL20-> 2NaOH + H,
Ca + 2II20-> Ca(OH)2 + H2
Niektóre inne metale o ujemnych wartościach potencjałów standardowych w odpowiednio dobranych warunkach mogą również tworzyć wodorotlenki w reakcji z wodą (np. w postaci pary wodnej):
Mg + 2H201c)-> Mg(OH)2 + H2
(temperatura wody powyżej 70° C)
2A1 + 6H.20(k)—!—> 2Al(OH)a + 3H2