145
144
Odczynniki;
roztwór kwasu azotowego o stężaniu łmol/dm*,
rostwór kwasu siarkowego 10 ł,
roztwór nadmanganianu potasowego o stężeniu c aol/dm*.
Wykonanie oznaczenia:
Do otrzymanego roztworu soli wapniowej dodaje się po bagietce szklanej
3 3 J
5 c» 10 % roztworu kwasu solnego, około 100 cm wody destylowanej od-
mierzonej cylindrem miarowym i 2-3 kropli roztworu czerwieni metylowej Jako wskaźnika, który zabarwia roztwór na czerwono. Zawartość zlewki o-grzewa się do wrzenia na siatce azbestowej, po czym do gorącego roztworu dodaje się kroplami, po bagietce, ciągle mieszając około 12 om^ nasyconego roztworu szczawianu amonowego, a następnie za pomocą pipety również kroplami, wprowadza się 10 % rostwór amoniaku, aż do momentu zmiany barwy wskaźnika,na żółtą. Boztwór z wytrąconym osadem szczawianu wapnia pozostawia się przez 1 godzinę. Bastępnie dekantuje się ciecz znad osadu przez twardy sączek ilościowy i przemywa kilkakrotnie małymi porcjami wody destylowanej z niewielką ilością szczawianu amonowego aż do całkowitego wymycia Jonów chlorkowych, tj. negatywnego wyniku rea kcji, jaką przeprowadza aię z próbką przesączu i roztworem azotanu srebrowego w obecności kwasu azotowego /Część I, rozdz. 5.1, str. 47/. Z kolei osad przemywa się 3 % roztworem amoniaku. Po przemyciu osadu lejek z osadea na sączku umieszcza aię nad czystą kolbą stożkową, do której spłukuje się osad gorącą sodą z tryokawki przez otwór w sączku, wy
konany bagietką szklaną. Sączek zmywa się następnie niewielkimi porcja-
■i kwasu siarkowego, aż do zupełnego wymycia resztek osadu z o ąc tka* Boa-
, 3 3
tBór o łącznej objętości około 100 cm powinien zawierać około 50 cm 10 % kwasu siarkowego w nadmiarze. Podgrzewa się go do temp. 333 K/60°C/ i miareczkuje mianowanym roztworem nadmanganian:; potasowego /Część U, rozdz. 3.4.2.2, str. 142/. Ze znanej objętości Tjjtn0 ca"* roztworu nad-
ggjgsnianu potasowego o stężeniu mol/ów5 oblicza się zawartość
j 2+ Jonów wapniowych w roztworze, wyrażoną w gramach. j8 podstawie równań reakcji można ułożyć proporcję:
5 • 40,08 g Ca'
2+
g Ca'
2+
2 mole BRnO.
10"5 * CXMnOJ
MnO.
moll KMnO.
Ca'
2+
5 - 40,08
10'
- °’1002 • «W>
EtoO.
gramów Ca'
2+
5,4.2.3.2. Oznaczenie zawartości żelaza w roztworze eoll żelazawej
■ manganometrycznym oznaczeniu żelaza wykorzystuje się reakcję utleniania jonów żelazawych pod działaniem mianowanego roztworu nadmanganianu potasu w środowisku kwaśnym /tab.18, str. 136/:
2K*n04 + 10PeS04 + —-3 SPeg/SO^j + BE^O + 2*180^ + 1250^
Odczynniki:
roztwór nadmanganianu potasowego o stężeniu c mol/dm^,
kwas siarkowy 10 %.
Sprzęt laboratoryjny:
kolba stożkowa poj. 230 cm^, blureta,
cylinder miarowy.
Tykonanie oznaczenia:
Do analizowanego roztworu dodaje się 50 cm 10 % roztworu kwasu siarko-wego odmierzonego cylindrem miarowym* Miareczkowanie przeprowadza cię na zimno, dodając z biurety kroplami mianowanego roztworu nadmanganianu potasowego, aż do wystąpienia trwałego różowego zabarwienia roztworu. Z*-