44 |. I)iis/yk(iwsk.i liikiiśc żyii.i w perspektywie pedagogiczne)
dentny wobec ideologii, warunków politycznych, społecznych, ekonomicznych, gdyż pojawia się w postaci zapytania o sprawy fundamentalne dla życia ludzkiego. Nie jest bezpośrednio obserwowalny, mierzalny, dlatego charakteryzuje go nieograniczona dowolność interpretacyjna, a w związku z tym wieloznaczność i niedookreślenie założeń teoretycznych oraz defini cyjnych. „Jakość życia” jest pojęciem otwartym, trudnym do sprecyzowania, jednak potrzebnym w praktyce życiowej i naukowej. W rozpowszechnio nych wyobrażeniach jakość życia często występuje w związku z pojęciem dobrobytu (obejmującym cały zakres życia - od jego warunków materiał nych - aż po sferę higieny i opieki społecznej, pokoju i bezpieczeństwa). Traktowanie jakości życia w kategoriach wartości materialnych jako celu samego w sobie, stanowi zawężenie ludzkiej egzystencji do konsumpcji.
Współcześnie pojawia się tendencja do poszerzania perspektywy, w ra mach której rozpatrywane jest to zagadnienie. J a kość i życia nie od nosi się już jedynie do stopnia zaspokojenia potrzeb ludzkich w sensie materialnym. Przekonanie naukowców, że zachowania i życie ludzkie należy rozpatrywać holistycznie, powoduje powiększenie obszaru poszukiwań wyznaczników jakości życia o sferę subiektywną. W badaniach nad subiektywnym poczuciem satysfakcji życiowej uwzględnia się obszary związane ze sferą materialną, ale także fizyczną, społeczną, emocjonalną oraz z aktywnością i efektywnością czło wieka. Stąd autorzy coraz częściej rozpatrują jakość życia z uwzględnię niem takich czynników, jak: możliwości rozwoju człowieka, wykorzystanie potencjału rozwojowego, właściwości organizacji życia społecznego, dopa sowanie oczekiwań ludzi do ujmowanego bardzo wszechstronnie środowi ska (Kowalik, 2000, s. 20).
Pojęcia „jakość życia” używają ekonomiści, politycy, organizatorzy różnych form życia społecznego, ale także psycholodzy, lekarze, pedagodzy, socjolo dzy, filozofowie. Na gruncie naukowym i w praktyce społecznej istnieje wiele koncepcji jakości życia najbardziej adekwatnych do każdej / wymienionych (i wielu innych) profesji.
|edną / dyscyplin, która analizuje omawiane zagadnienie jest k w a 11 I o I o g i a (nauka o jakości). Wzbogaca ona wiedzę o jakości życia osiąg nlęc lami teoretycznymi. I )yscypliną praktyczną kwalitologii jest i n ż y n i e i la jakości (czyli kwalitologia stosowana), oddziałując na jakość życia w sposób czynny, wpływa na jakość obiektów oraz procesów sprzężonych ł |al*ością życia, wykorzystuje ona sprzęt i metody wypracowane głównie u naukach technicznych i ekonomicznych. R. Kolman przedstawia wza I* inne powiązania pomiędzy jakością życia a kwalitologią, przy czym jakość /y la autor traktuje jako najważniejszy element wśród potrzeb społecznych i kolman, 2002, s. 245-246) (schemat 4).
’** I** mat I Sc hc-niat współzależności pomiędzy jakością ż.ycia, inżynierią jakości a kwalitologią według R. Kolmana
/niilli* !• nlinan, 2002, s. 2*15.
Anten zwrai a uwagę na konieczność ilościowej analizy jakości życia i wy koi/y-.lanie jej do kształtowania osobowości człowieka przez racjonalne sit iowaiilc jego rozwojem.
1'iohlemalyka jakości życia w psychologii jest stosunkowo nowa. V\ psychologii klasycznej termin „jakość życia" nie był używany wprost, faad.ipiow,one go do lej nauki spowodowało powstanie sporów, czy jakość łom ha a więc własność obiektu, rzeczy, podmiotu, procesu, czy jest to o bu |n i et b, na przykład typu: dobry, użylec /ny. I >rugi spór dotyc zy różni * y IHIęd/y |al«o'.c ią w sensie opisowym deski yplywnym a jukośc ią w sen =i> wai(om lująi ym noimatywnym (wy/mii zoną przez określoną ocenę). knli|itą wątpliwość (w /wiązi* u ' nieostrością pojęcia) nasuwa używanie Ir lliilliu jakość I w odiiu .|* ulu do ( Iowie l a, ji go osobowość i < /lowiek