Poziomy diagnostyczne gleb mineralnych. Definicje 21
Poziom plaggen zawiera w całej miąższości odłamki ceramiki. Są w nim często wyróżniane płaty i warstewki różnych materiałów. Zwykle wykazuje on ślady przekopywania oraz pozostałości cienkich warstewek piasku.
Powierzchniowy poziom histic (gr. histos — tkanka)
Poziom histic — powierzchniowy poziom organiczny gleb mineralnych — definiowany jest według zawartości materii organicznej i miąższości. Jest to niedużej miąższości (< 30 cm) poziom organiczny występujący na powierzchni gleb mineralnych. Może on być przykryty cienką warstwą (< 20 cm) utworów mineralnych. Zbudowany jest z torfu, mułu, gytii lub murszu organicznego i nasycony wodą w ciągu co najmniej 30 kolejnych dni w czasie roku jeżeli gleba nie jest sztucznie odwodniona.
Odpowiada on niżej wymienionym kryteriom:
1. Odnośnie do zawartości materii organicznej:
a) zawiera 20% i więcej materii organicznej (12% i więcej węgla organicznego), gdy mineralna część gleby pozbawiona jest frakcji ilastej;
b) zawiera 30% i więcej materii organicznej (18% i więcej węgla organicznego), gdy mineralna część gleby zawiera 50% i więcej frakcji ilastej:
c) dolna granica zawartości materii organicznej wynosi od 20 do 30% proporcjonalnie do zawartości w mineralnej części gleby frakcji ilastej.
2. Odnośnie do miąższości poziomu organicznego:
a) ma miąższość od 5 do 30 cm w glebach mineralnych z następującym zróżnicowaniem:
— gdy ma miąższość mniejszą niż 10 cm, wówczas gleby zaliczamy do gleb mineralnych;
— gdy ma miąższość od 10 do 30 cm, gleby zaliczamy do gleb organi-czno-mincralnych;
b) jeżeli ma miąższość większą niż 30 cm, to gleby zaliczamy do gleb organicznych.
Powierzchniowy poziom ochric (gr. ochros — blady)
Poziom ten nie spełnia kryteriów poziomu mollic, umbric, plaggen i histic, gdyż jest za suchy, zawiera za mało materii organicznej lub jest zbyt małej miąższości. Według tabel Munsella, ma on w stanie suchym jasność barwy 5,5 i wyższą, a w stanie wilgotnym —3,5 i wyższą.
Poziom ten obejmuje także te części poziomów eluwialnych, które występują przy powierzchni i sięgają poziomu iluwialnego. Do poziomu ochric zaliczamy również części poziomów podpróchnicznych, które zostały objęte uprawą gleby. Poziom ochric musi mieć strukturę gleby, a nie materiału macierzystego. Dlatego młode warstwowane osady aluwialne nie mogą być zaliczane do poziomu ochric.