Zasada powszechności indywidualizacji
Zindywidualizowane podejście do podmiotu opieki, stanowiące sw rodzaju filozofię i podstawę działań w medycynie, psychologii, pedag i innych naukach spolcczno-opiekuńczych, obliguje pielęgniarstwo (w pielęgnowanie) do przyjęcia takiego samego podejścia.
Zasada łączenia teorii z praktyką
Praktyczne pielęgnowanie powinno być tak zorganizowane, aby op było na założeniach teoretycznych procesu pielęgnowania, primary nu i korzystało z teorii pielęgniarstwa (jednej, kilku wybranych).
Zasada racjonalnego postępowania
Odwoływanie się do określonych założeń teoretycznych (w omawi przypadku są to: proces, primary nursing, teorie) powstałych w wyniku zumnego podejścia ich twórców do opracowywanych zagadnień (opa na rozumie) niejako wymusza taki sam sposób postępowania w praktyr działaniu. Aby zindywidualizowane pielęgnowanie było skuteczne, musi oparte na poprawnym myśleniu.
Zasada ograniczonego zaufania
Jeśli w pielęgnowaniu pojedynczych osób wykorzystywane są tylko żenią teoretyczne procesu pielęgnowania, to należy przyjąć postawę < czonego zaufania do takiego rozwiązania, gdyż może to oznaczać, że dcnci i(lub) wykonawcy nie do końca rozumieją to, na czym ..zasadza zindywidualizowane pielęgnowanie.
Zasada ograniczonego modyfikowania
Proces pielęgnowania, primary nursing, teorie pielęgniarstwa są dość noznacznie określonymi i opisanymi całościami. Wszystkie razem współ dują o istocie świadczonej opieki pielęgniarskiej. WT każdym elemencie skł wym istnieje mały margines, w którego obrębie mogą być dokony. zmiany. Dowolne modyfikowanie założeń teoretycznych, dopasowywani do rzeczywistości, w jakiej opieka jest świadczona, lub wymogów stawfc przez decydentów powoduje, że powstają zupełnie nowe konstrukcje, ni nokrolnie dość odlegle od pierwotnego wzorca. Wówczas może zachód nieczność takiego „dopracowania” tych nowych konstrukcji teorety aby po poddaniu weryfikacji i po nadaniu im odpowiednich nazw (tyt zostały upowszechnione.
ftHfl petne^o otwarcia na podmiot opieki
Każdy zawód o charakterze opiekuńczym, w tym zawód pielęgniarki, ^•szczególności pielęgnowanie o cechach zindywidualizowanego podejścia B&Lodmiotu opieki wymaga pełnego zawodowego zaangażowania się w jego Otwarcie rozumiane jest jako niczym nieograniczone, zawodowe bycie /pacjentem i dla niego.
Zasada celowego komunikowania się
Jjcty się bezpośrednio z zasadą pełnego otwarcia na podmiot opieki, bowiem nie można tego stanu osiągnąć bez wzajemnej wymiany komunikatów, przekazywania informacji istotnych dla dwóch stron: pielęgnowanej i pielęgnującej. W zindywidualizowanym pielęgnowaniu Istotne znaczenie ma osiągnięcie takiego stanu, w którym i pacjent, i pielęgniarka wiedzą czemu służy wymiana komunikatów. Czym innym są tzw. pogaduszki o wszystkim i niczym — dla zabicia czasu, a czym innym luźna rozmowa, która jest zamierzonym wstępem do nawiązania bliższego, zawodowego kontaktu, w wyniku którego dojdzie do przeprowadzenia ukierunkowanego wywiadu pielęgniarskiego.
Zasada racjonalnego dokumentowania
Zindywidualizowane pielęgnowanie jest działaniem wicloczynnikowym, wieloskładnikowym. Zorientow ane jest na człowieka, złożoną istotę ludzką, pojedynczy lub grupowy podmiot opieki. Wykorzystuje przynamniej trzy różne zmienne (sposób, treść, organizacja — patrz podrozdz. 2.7.2), jest rozłożone w czasie, realizowane przez wiele pielęgniarek, najczęściej we współpracy z przedstawicielami innych zawodów itd. Już to wskazuje na konieczność dokumentowania istotnych dla opieki faktów, zdarzeń i wyników. “Cz tego niemożliwe jest uzyskanie założonych wyników, przy czym trudno nawet po czasie dochodzić tego. jakie miały być. Trudno myśleć o jakimkol-lc P°stępie w1 obszarze praktyki czy uogólniając — rozwoju nauki.
^^^*konsekwentnego przechodzenia (od etapu do etapu, od fazy do fazy I
l* , uu Mmwąk.un jw. ciup uuTiiiima
lę&now ^'klu działań, bowiem przeczyłoby to zasadzie ciągłości procesu
Pr^esunL ‘‘jednocześnie wymogiem, jest takie postępowanie przy realizacji teorii P E. *®nowan'a- ia&e wynika z przyjętych ustaleń, wyrażonych w jego faz r(J/ ° c&a na przechodzeniu od rozpoznania stanu do jego oceniania, od nie z.r^W* poszczególne etapy do kończących je. fctap oceniania