Obraz6 2

Linia wymiarowa powinna być ciągła, nawet jeżeli wymiarowany element pokazano jako przerywany (rys. 4-25).

Symbol graficzny oznaczenia ograniczenia na rysunkach architektoniczno-budowlanych powinien być kreską ukośną rysowaną jako krótka linia nachylona pod kątem 45°. Należy rysować ją taką samą grubością jak pozostałe linie wymiarowania. Wyjątkiem są wymiary kątowe (rys. 4-26) i wymiarowanie promieni (rys. 4-27). Stosuje się wówczas znak ograniczający w kształcie zaczernionego grota strzałki (linie tworzące ostrze pod dowolnym kątem od 15° do 90°).

Rys. 4-26. Oznaczenie wymiarów ką- Rys. 4-27. Wymiarowanie promieni towych (wg PN-B-01025:2004)    (wg PN-ISO 129:1996)

Grot strzałki jako ograniczenie linii wymiarowej stosuje się także na rysunkach konstrukcji stalowych. W nieco inny sposób wymiaruje się rysunki inwentaryzacyjne (patrz p. 4.4.7).

Na jednym rysunku może występować tylko jeden typ ograniczenia linii wymiarowej.

Wymiarowanie musi być czytelne, dlatego wielkość znaków ograniczenia i liczb wymiarowych powinna być proporcjonalna do wielkości rysunku i nie większa niż jest to niezbędne do jego odczytania. Liczby wymiarowe nie powinny być przecięte ani oddzielone żadnymi liniami.

W rysunku architektoniczno-budowlanym liczby wymiarowe należy wpisywać z niewielkim odstępem ponad linią wymiarową, równolegle do niej i w miarę możliwości w połowie wymiarowanego odcinka. Aby podczas czytania rysunku uniknąć zbędnego obracania go, liczby wymiarowe należy podawać zawsze tak, aby można je było czytać od dołu lub od prawej strony rysunku. Liczby wymiarowe na pochylonych liniach wymiarowych należy umieszczać zgodnie z rysunkiem 4-28.

Umieszczanie liczb wymiarowych może niekiedy odbiegać od opisanych tu zasad, np. gdy linia wymiarowa jest zbyt krótka, aby cyfry były czytelne. Wówczas liczby te można umieszczać nad przedłużeniem linii wymiarowej lub na odnośnikach (rys. 4-29). Odnośniki takie składają się z narysowanej ukośnie cienkiej ciągłej linii wskazującej uzupełnionej poziomą lub pionową (zależnie od kierunku czytania rysunku) linią odniesienia, nad którą wpisuje się liczbę wymiarową. Linie wskazujące można zaginać, jeśli poprawin to czytelność rysunku.

Rys. 4-28. Pochylone linie wyraia- Rys. 4-29. Przykład wymiarowania rowe (wg PN-ISO 129:1996)

4.2.6. Informacje opisowe na rysunkach

Oprócz opisanych oznaczeń i wymiarów na rysunkach technicznych budowlanych umieszcza się także wiele innych informacji w formie opisowej.

Numeracja kondygnacji i pomieszczeń. Kondygnacje numc ruje się, rozpoczynając od poziomu terenu - jest to kondygnacji! numer 1. Kolejnym kondygnacjom nadziemnym i podziemnyi nadaje się kolejne numery. Numery kondygnacji usytuowanych poniżej poziomu terenu poprzedza się znakiem minus (rys. 4-30«).

Numerację pomieszczeń na danej kondygnacji poprzedza się numerem kondygnacji. Numerację rozpoczyna się od pomieszczeń znajdujących się najbliżej wejścia głównego, następnie numeruje się pomieszczenia zgodnie z ruchem wskazówek zegara (rys. 4-30/d, Numery klatek schodowych i szybów dźwigowych powinny mieć te same numery własne na wszystkich kondygnacjach.

Oznaczenia poziomów. Na rzutach i przekrojach budynku należy oznaczyć kolejne poziomy. Wartość poziomu (rzędną) podaje się w metrach. Zgodnie z PN-B-01025:2004 wartości te należy zapisywać na rysunkach z dokładnością do trzech miejsc