Obraz7 4

4

Źródło

Rezerwuar

O

Drogi szerzenia drobnoustrojów

i

Wrota zakażeń

Pacjent

<=>

Personel

-► kierunki szerzenia się drobnoustrojów

możliwość przerwania łańcucha

Ryc. 5.1. Szerzenie się drobnoustrojów w szpitalu (za A. Przondo-Mordarsluj, 1999).

#

%

W procesie epidemicznym w zakażeniach szpitalnych wyróżnić można:

L Źródło zakażenia:

•    Hospitalizowani chorzy z infekcjami.

•    Personel, w tym nosiciele chorób.

•    Środowisko patogenne szpitalne (narzędzia, sprzęt, powietrze).

•    Osoby odwiedzające.

II.    Drogi szerzenia się zakażeń:

•    Kontaktowa, naruszenie ciągłości tkanek, rany.

•    Powietrzna.

•    Pokarmowa.

III.    Populacja w rażliwa:

•    Pacjenci.

•    Personel i osoby odwiedzające pacjenta.

Drogą, którą przenoszą się bakterie, jest bezpośredni kontakt człowieka z innymi ludźmi, a także otaczającymi go przedmiotami.

Na oddziałach chirurgicznych, gdzie zabiegi operacyjne przeprowadzane są u pacjentów w ciężkim stanie (wyniszczonych z powodu nowotworu, po chemioterapii, radioterapii, u chorych z niedoborami immunologicznymi), do zakażeń predysponują liczne rezerwuary drobnoustrojów i ogólny stan pacjentów.

Na oddziałach intensywnej terapii ryzyko zakażeń jest 10-krotnie większe aniżeli na innych oddziałach. Do zakażeń wewnątrzszpitalnych predysponowane są

pacjent

personel:

(race, odzież, drogi oddechowe) instrumentarium medyczne środowisko szpitalne

kontaktowa

powietrzno-kropelkowa

pokarmowa

pacjent

pracownik

lłvc. 5-2- Drogi szerzenia się zakażeń (za A. Przondo-Mordarski), 1999).

oddziały transplantologii, oddziały oparzeniowe, dializ, dziecięce, noworodków, wcześniaków, gdzie przebywają pacjenci z niedoborami immunologicznymi.

Czynniki zwiększające ryzyko zakażeń

1.    Czynniki predysponujące do zakażeń związane z pacjentem:

•    wiek pacjenta (noworodki i w wieku starszym),

•    choroba podstawowa, np. pacjenci dializowani,

•    współistniejące choroby, np. cukrzyca, wyniszczenie z powodu niedożywienia, nowotwory, operacje,

•    pacjenci leczeni chemioterapią, radioterapią, z obniżoną odpornością, z zakażeniami wirusem IUV,

•    pacjenci chirurgiczni z ciężkimi urazami tkanek, np. oparzenia,

•    oddziały intensywnej terapii, transplantologii, oparzeń, dializ, wcześniaków, noworodków z niską urodzeniową masą ciała, poniżaj 2500 g.

2.    Czynniki ry zyka związane z zabiegami i leczeniem:

•    inwazyjne techniki diagnostyczne i lecznicze powodujące przerwanie ciągłości tkanki skórnej, błon śluzowych i otwarcia tym samym wrót zakażenia i przemieszczenia się drobnoustrojów.

Do specy ficznych działań należą:

•    drenaże jam ciała,

•    cewnikowanie dużych naczyń, pęcherza moczowego,

•    drenaże przestrzeni zewnątrzoponowej,

•    stosowanie sztucznej wentylacji (respiratorów),

•    odżywianie pozajelitowe.

Powyższe zabiegi sprzyjają uaktywnianiu się drobnoustrojów i zwiększają podatność na zakażenia.

3.    Czynniki ryzyka zależne od drobnoustrojów, czyli rodzaj zarazka i z tym związany stopień Wadliwości drobnoustrojów.

Do najczęstszych szczepów bakteryjnych w zakażeniach wewnątr/szpilalnych należą: pałeczki Gram-ujemne i szczepy gronkowcowe.