Obraz9

minister jako organ naczelny

wadzać oględziny, przesłuchiwać świadków, powoływać biegłych (art. 126 u.p.s.). W razie potrzeby inspektorzy mogą zwołać w trakcie kontroli naradę z pracownikami badanego podmiotu. Kontrolerzy i pracownicy kontrolowanej jednostki powinni dołożyć starań, by weryfikacja odbywała się z poszanowaniem praw oraz godności osób i rodzin korzystających ze świadczeń pomocy społecznej. Z przeprowadzonego postępowania kontrolnego sporządza się protokół, którego najważniejszą częścią jest opisanie stwierdzonego stanu faktycznego, ujawnionych nieprawidłowości, ich zakresu i skutków. Protokół przedstawia się do podpisu kierownikowi kontrolowanej jednostki. Jeśli nie zgadza się on z jego treścią, może złożyć umotywowane zastrzeżenia do dyrektora właściwego do spraw pomocy społecznej wydziału urzędu wojewódzkiego. W związku z tym zostają podjęte ponowie czynności sprawdzające (§ 16 rozporządzenia). W wyniku przeprowadzonego postępowania wojewoda może wydać jednostce kontrolowanej zalecenia pokontrolne oraz może nakazać kontrolę sprawdzającą ich wykonanie. Zalecenia pokontrolne zawierają ocenę działalności badanej jednostki, opis przyczyn powstania, zakres i skutki stwierdzonych nieprawidłowości, wskazanie osób za nie odpowiedzialnych oraz uw^ragi, wnioski i zalecenia w sprawie usunięcia wadliwości. Jeśli kontrola dotyczyła placówki świadczącej usługi opiekuńcze, a jednostka ta nie dostosowała się do zaleceń pokontrolnych, dotyczących zwłaszcza zapewnienia usługom odpowiedniego standardu, wojewoda może orzec o czasowym lub stałym cofnięciu zezwolenia na prowadzenie placów'ki. W przypadku ujawnienia w trakcie kontroli rażących zaniedbań lub zaniechania realizacji obowiązków ustawowych wojewoda może wezwać właściwą jednostkę samorządu terytorialnego do wyznaczenia w ciągu dwóch miesięcy wykonawcy zastępczego. Po bezskutecznym upływie terminu wojewoda może wystąpić do sądu administracyjnego. Ponadto w przypadku braku realizacji zaleceń pokontrolnych wojewoda może wymierzyć podmiotowi kontrolowanemu grzywnę w' wysokości od 200 zł do 6000 zł. Określając wysokość kary, należy w'ziąć pod uw'agę rozmiar prowadzonej działalności, stopień i liczbę stwierdzonych nieprawidłowości oraz ich społeczną szkodliwość (art. 131 ust. 2 u.p.s.). Wojewoda uprawniony jest rówmież do wymierzania kar osobom prowadzącym bez zezwolenia placówkę zapewniającą całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku. Wysokość kary zależy od liczby osób przebywających w placówce i waha się od 10 000 zł do 20 000 zł. Jeżeli mimo nałożenia kary placówka nadal jest prowadzona, możliwe jest wymierzenie kolejnej sankcji w wysokości 40 000 zł. Kary pieniężne ustalane są w drodze decyzji administracyjnej, od której przysługuje odwołanie do właściwego ministra. Wpływ'y z kar stanowią dochód budżetu państwa.

5.2.2. Kompetencje ministra

Zadania z zakresu pomocy społecznej wykonują również organy naczelne, w szczególności minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.

nn

^3C3 W ifci *

ndyrmye je

res ^r" Zgcdt

-    n

mocy<

-    ziecaa społec

-    szkołę

org»L

socjak

-    anaiia

-    opraa

-    zatwie

-    określ negoi

-    w spół z orga

Należj w dziedzini powszechni tych źródeł ] Zadań; ny organ ad; przyjąć rżąc w tym na im dzenia.

Przy m RadaPomcc iań Rady Poi oraz iniqowi gotowywani przedstawia:

86