Obraz (25)

które utrwalając się dają w efekcie patologiczne wzorce motoryki spontanicznej, hamujące normalny rozwój pionizacji.

Badania D.Bekedama i in. (1985) u płodów z zaburzonym rozwojem somatycznym i wadami oun oraz J.Yriesa i in. (1984) płodów w pierwszej połowie ciąży zdrowych matoły wskazują na możliwości wczesnej diagnostyki zaburzeń rozwoju motorycznego już w życiu płodowym.

Jak wynika z badań, pierwsze ruchy ciała zarejestrowano od 7-8 tygodnia życia. Kolejno pojawiały się: uogólnione ruchy całego ciała, izolowane ruchy kończyn dolnych, odginanie głowy do tyłu a następnie jej obrót, kontakt między dłońmi i twarzą, ruchy oddechowe, otwarcie ust i ruch żuchwą, reakcje wyprostne tułowia i kończyn, zgięcie głowy do przodu, ziewanie, ssanie i połykanie.

Według Touwena (1993) i Vriesa i in.(1984) różnorodność i zmienność wzorców motorycznych w przebiegu niezaburzonego rozwoju dziecka świadczy o możliwościach rozbudowy sieci połączeń neuronalnych, zaś przyrost stereotypowych zachowań może wskazywać na uszkodzenie motoneuronu centralnego, niedojrzałość lub zmniejszoną liczbę neuronów. Stereotypowość ruchowa, ubóstwo wzorców oraz przetrwanie automatyzmów noworodkowych i prymitywnych odruchów po 3 miesiącu życia jest sygnałem alarmowym, wcześnie wskazującym na zaburzenie rozwoju dziecka. Według tych autorów nieprawidłowe wzorce spontanicznej motoryki niemowląt częściej wskazują na zaburzenia rozwoju niż odruchy, które są tylko elementami wzorców motorycznych.

Poniżej zestawiono występowanie objawów alarmowych, które mogą wskazywać na patologię rozwoju dziecka po urodzeniu. W każdym wieku nieprawidłowe jest, gdy u dziecka leżącego na plecach lub na brzuchu występuje:

•    asymetryczne stereotypowe ustawienie głowy, tułowia, kończyn w przywiedzeniu i rotacji wewnętrznej, zaciskanie dłoni z kciukiem w środku w piąstkę;

•    asymetryczny rozkład ruchu, słabsza aktywność po jednej stronie ciała; opadanie na bok z preferowaniem jednej strony i asymetryczny podpór z utratą równowagi;

•    brak lub słaba stabilizacja głowy w próbie podciągania za rączki oraz w próbie siedzenia i/lub w próbie zawieszenia pachowego; po 6 tygodniu życia;

•    nieprawidłowy podpór na obu przedramionach (łokcie cofają się do tyłu);

$

i

.a

V

■    ■'i

•s|

;;

* v .5!

'•

i

■Łi

'Ą