Para nasycona wilgotna
Obszar między krzywymi granicznymi dolną i górną obejmuje stany, które może przyjmować mieszanina pary nasyconej i wrzącej cieczy, nazywana inaczej parą nasyconą mlgotną. Dla określenia stanu tej pary przyjęto dodatkowy parametr zwany stopniem suchości, który określa udział masowy mf pary suchej nasyconej w parze nasyconej wilgotnej o masie m
m
Łącząc punkty odpowiadające różnym ciśnieniom, lecz o tej samej wartości x otrzymamy linie stałego stopnia suchości (x«coiutj — x = 0,25, x=0,50, *=0,75 — schodzące się w punkcie krytycznym (rys- 6.11). Jak widać na rysunku, krzywe graniczne są też liniami stałego stopnia suchości x. Dotnęj krzywej granicznej (ttn. krzywej parowania) odpowiada x=0. gómej zaś (krzywej nasycenia) x=l.
Objętość całkowita pary wilgotnej V jest sumą objętości pary suchej nasyconej Vp- v" ■ mp i objętości cieczy w mieszaninie
K
Stan pary nasyconej wilgotnej określają następujące wielkości:
— objętość właściwa
v =* v' + x(v* — O (6.59)
energia wewnętrzna
u = u' + x(u" - «') (6.60)
entalpia
i-i' + x0’-i') (6.61)
entropia
s » s' + z(.t* - i') (6.62)
W przytoczonych wzorach parametry wrzącej wody oznaczono wskaźnikiem a parametry pary suchej nasyconej wskaźnikiem '.
Para przegrzana
Para przegrzana ma większą objętość właściwą i wyższą temperaturę niż para sucha nasycona pod tym samym ciśnieniem. Miarą przegrzania pary jest różnica temperatury pary przegrzanej i temperatury pary nasyconej pod tym samym ciśnieniem. Im przegrzanie jest wyższe, tym bardziej właściwości pary przegrzanej są zbliżone do właściwości gazu doskonałego.
Wykres pary w układzie T-s
Wykres T-s jest szczególnie przydatny do badania obiegów silników cieplnych, a zwłaszcza silników parowych. Na wykresie T-s (rys. 6.12) na osi rzędnych odkłada się temperatury bezwzględne T, a na osi odciętych odpowiadające im wartości entropii s. Za stan początkowy, w którym wartość entropii wynosi zero, przyjmuje się stan o temperaturze / (TC (T 273 K).
129
1