tą barwą,
ie z cieniami szarej barwy, zwierzęcy, lub przedmio-
ą lub ciemnoszarą barwą,
icznie z barwą czarną czy
lub zwierzęcy, lub przed-
determinant: kształt, ko-zarny. Przykład: tabl. III:
ny do przedmiotu stanowy, nie oceniamy wca-r, kwiat, pomnik, poziom
zedmiocie podobnym do r, tabl. I całość w pozycji
[miocie niepodobnym do ibl. I całość w pozycji odry ± (gdy przedmiot wy-
:p.: jakiś pomnik, jezioro,
;est C, c lub c' — nie oce-zv czegoś, co w ogóle nie
ieka, ale postaci do czło-
Hd - część postaci ludzkiej; jeśli wypowiedź dotyczy części postaci podobnej do człowieka, sygnujemy (Hd),
A - postać zwierzęcą,
Ad — część postaci zwierzęcej,
At - anatomię kostną, np. żebra,
Ats - anatomię miękką, np. żołądek, sex - wypowiedź o charakterze seksualnym,
R - rośliny całe lub części roślin, np. drzewko, liść, kwiaty,
X - przedmioty martwe wytworzone przez człowieka,
N - naturę, np. wschód słońca, chmura,
Kr - krajobraz, widok przestrzeni, np. pasmo górskie,
Arch - architekturę, budowle, pomniki,
Om - ornament, wypowiedzi o treści artystycznej, np. obrazy, rzeźby,
Abstr - abstrakcje, wypowiedzi dotyczące pojęć abstrakcyjnych, np. sprawiedliwość, nienawiść,
Rtg — rentgen, prześwietlenie,
Krew - krew, ciało pokrwawione,
Mapa - mapy, plany
Inne rzadsze treści, które trudno zaliczyć do podanych wyżej kategorii, możemy cznaczyć całym słowem, np.: diabeł, chimera.
V. Czynniki dodatkowe (V rubryka w protokóle).
W ostatniej rubryce protokółu notujemy (używając skrótu) te czynniki, które nie mają sygnatur. Wyjątek stanowią sygnatury P i Or.
P - oznaczamy wypowiedzi pospolite, tzn. takie, które występują w co najmniej :-0% protokołów normalnych dorosłych osób,
Or — oznacza wypowiedź oryginalną, która występuje rzadko, tzn. 1-2 razy na 00 protokołów^.
Oprócz tego notujemy wiele ważnych dla interpretacji właściwości wypowuedzi, •rrórych znaczenie wyjaśnimy poniżej:
Konf - konfabulacja - jest to wypowiedź, której treść jest znacznie bogatsza, niż pozwalałaby na to ujmowana część plamy, np.: Wielki wspaniały wąwóz na określenie ciemnego pasa środkowego na tabl. VI.
Komb — kombinacja — jest to wypowiedź złożona z dwmch lub trzech oddzielnych e ementów, odpowiadających dwóm lub trzem częściom plamy, np. w tabl. VIII: Jakieś zi.ierzę wchodzące nagórę. Szczególnie ważne są kombinowane W (całości), np. wtabl. I:
Dwóch ludzi przysięga na ołtarzu.
DY I TECHNIKI BADANIA
SYGNOWANIE