stronica 7 EN ISO 140-4:1998
Jeżeli zastosowane źródło dźwięku składa się z k: *:u głośników pracujących równocześnie, powinny one działać w tej samej fazie lub powinny być zapewnione v. nry sposób warunki jednorodnego promieniowania oraz ich wszechkierunkowość, tak jak podano w A. 1.3. Można zastosować jednocześnie kilka źródeł dźwięku pod warunkiem, że sąone tego samego rodzaju i są zasilane sygnałem o takim samym lub podobnym poziomie, ale są nieskorelowane. W przypadku użycia pojedynczego źródła dźwięku, należy zastosować przynajmniej dwie jego pozycje. Jeśli jest określana wzorcowa różnica poziomów i nie przyjęto żadnych innych procedur i jeśli pomieszczenia mają różną objętość, to większe pomieszczenie powinno być wybrane jako pomieszczenie nadawcze. W przypadku określania izolacyjności akustycznej właściwej przybliżonej można wykorzystać wyniki pomiarów przeprowadzonych tylko w jednym kierunku lub w dwu kierunkach. To oznacza, że. pozycje głośnika powinny być w tym samym pomieszczeniu lub należy powtórzyć pomiary przy przeciwnym kierunku, zamieniając pomieszczenie nadawcze i odbiorcze, przyjmując jedną lub więcej pozycji źródła w każdym z pomieszczeń.
Głośnik należy umieścić w taki sposób, aby pole akustyczne było możliwie dobrze rozproszone i w takiej odległości od badanej próbki, aby bezpośrednie promieniowanie nie było dominujące. Pola akustyczne w pomieszczeniach w dużym stopniu zależą od rodzaju i pozycji źródła dźwięku. Klasyfikacja głośników i pozycji głośnika powinna być przeprowadzona zgodnie z procedurą podaną w załączniku A.
Poziom średniego ciśnienia akustycznego określa się, używając pojedynczego mikrofonu przestawianego z jednej pozycji do drugiej lub kilku mikrofonów zainstalowanych w konkretnych miejscach lub mikrofonu ruchomego, poruszającego się w sposób ciągły lub ruchem wahadłowym. Wartości poziomów ciśnienia akustycznego, zmierzone w różnych pozycjach mikrofonu, należy uśredniać na zasadzie energetycznej [patrz wzór (1)] dla wszystkich pozycji źródła dźwięku.
Poniżej są podane minimalne odległości:
- 0,7 m między poszczególnymi pozycjami mikrofonu;
- 0,5 m między którąkolwiek pozycją mikrofonu a przegrodami ograniczającymi pomieszczenie lub dyfuzorami;
- 1,0 m między pozycją mikrofon u a źródłem dźwięku;
UWAGA Jeśli jest to możliwe, należy stosować większe odległości.
Wymagane jest minimum pięć stałych pozycji mikrofonu; powinny one być rozmieszczone równomiernie w dopuszczalnej przestrzeni pomiarowej w pomieszczeniu.
W przypadku zastosowania ruchomego mikrofonu, promień toru powinien wynosić co najmniej 0,7 m. Płaszczyzna toru powinna być nachylona tak, aby objąć dużą część dopuszczalnej powierzchni pomiarowej. Płaszczyzna toru nie powinna leżeć pod kątem mniejszym niż 10° w stosunku do jakiejkolwiek powierzchni pomieszczenia (ściana, podłoga, sufit). Czas trwania jednego cyklu nie powinien być mniejszy niż 15 s.
Wymagane jest minimum dziesięć pomiarów, jeśli stosuje się stałe pozycje mikrofonu (np. jeden pomiar w każdej pozycji mikrofonu odpowiada każdej pozycji głośnika).
Wymagane są minimum dwa pomiary, jeśli stosuje się ruchomy mikrofon (np. jeden pomiar dla każdej pozycji głośnika).
8