OHP9

stronica 11 EN ISO 140-4:1998

Załącznik A

(normatywny)

Kwalifikacja i rozmieszczenie źródła dźwięku

A.1 Procedury kwalifikacyjne dotyczące głośników i rozmieszczenia głośników w stosunku do pozycji mikrofonu

A.1.1 Zasady ogólne

Przedmiotem niniejszych wymagań jest uzyskanie pola akustycznego w pcm eszczeniu nadawczym możliwie jak najbardziej rozproszonego, co jest sprawdzane za pomocą mikrofonów. Rozmieszczenie i kierunkowość źródła powinna umożliwić umieszczenie mikrofonów w punktach poza polem bezpośrednim źródła i zapewnić, że bezpośrednie promieniowanie ze źródła nie jest dominujące na powierzchni ścian, podłóg i sufitów, które biorą udział w przenoszeniu dźwięku.

Wymagania dotyczące charakterystyk promieniowania źródła dźwięku zależą od wymiarów pomieszczenia nadawczego. Jest istotne, aby były spełnione wymagania dotyczące poszczególnych odległości podanych w 6.3.2, jeśli użyte źródło spełnia wymagania podane w A.1.3, dla jednorodnego wszechkierunkowego promieniowania.

A.1.2 Pozycje głośnika z uwzględnieniem pozycji mikrofonu

Należy upewnić się, że pozycje mikrofonu są poza akustycznym polem bezpośrednim źródła. Każda stała pozycja mikrofonu powinna być położona na zewnątrz obszaru, w którym poziomy obniżają się w sposób istotny wraz z odległością od źródła.

Jeśli stosuje się źródło o wszech kierunkowym promieniowaniu, odległość do mikrofonu nie powinna być mniejsza niż 1 m (patrz 6.3.2).

W przypadku zastosowania ruchomego mikrofonu, nie powinno występować znaczące zwiększenie się poziomu, jeśli tor przemieszczania mikrofonu przebiega w pobliżu źródła.

A.1.3 Procedura sprawdzająca kierunkowość promieniowania głośnika

W każdej pozycji źródła w polu swobodnym pomieszczenia, użyte kolumny głośnikowe powinny składać się z głośników zamontowanych w zamkniętej obudowie. Wszystkie głośniki w tej samej obudowie powinny promieniować w tej samej fazie.

Zamocowanie głośników na powierzchniach wielościanu, najlepiej dwunastościanu, daje odpowiednie przybliżenie jednorodnego wszechkierunkowego promieniowania. Wszechkierunkowe promieniowanie w pomieszczeniu można również osiągnąć, stosując głośnik w kształcie półkolistego wielościanu (ustawionego bezpośrednio na podłodze). W tym przypadku pomiary w pionie, należy przeprowadzić w kierunku z pomieszczenia dolnego do górnego.

W celu zbadania kierunkowości źródła należy zmierzyć poziomy ciśnienia akustycznego wokół źródła w odległości około 1,5 m w polu swobodnym. Źródło powinno być zasilane sygnałem hałasu, a pomiary wykonane w pasmach 1/3-oktawowych. Należy zmierzyć różnicę poziomu pomiędzy energetyczną średnią wartością dla kąta 360° (Z.₃₆₀) i „ślizgającymi się” średnimi wartościami wszystkich kątów 30° (L₃₀.i)-

Wskaźniki kierunkowości wynoszą:

Dl, = L36O - /-30,i

Można przyjąć, że promieniowanie jest jednorodnie wszechkierunkowe, jeśli wartości Dl w zakresie częstotliwości od 100 Hz do 630 Hz różnią się od siebie w granicach ±2 dB. W zakresie od 630 Hz do 1 000 Hz granice te wzrastają liniowo od ±2 dB do ±8 dB. Dla częstotliwości od 1 000 Hz do 5 000 Hz wynoszą ±8 dB.

12