P1000081

Humphrey Bogart, Lauren Bacall: ,,Mieć i nie mieć” reż. Howard Hawks

Roberta G. Portirio kłopoty z opisaniem filmu czarnego wynikają stąd, że był to nurt niezborny i eklektyczny, gdyż nie miał świadomie sformułowanego i precyzyjnie realizowanego programu, był za to skrajnie komercyjny i dlatego wpisywało się w jego poetykę, oprócz dzieł wybitnych czy choćby poprawmych, także wuele filmów' klasy B i C. z którymi me bardzo wiadomo, co teraz robić.

Termin czarny film - film noir - stworzył ^w 1946 r. Nino Frank wykorzystując nazwę francuskiego cyklu powieści kryminalnych Serie Soire wydawanej przez Marcela Duhamela. Stąd francuskie określenie noir, zamiast angielskiego black w nazwie filmowego nurtu. Pierwsi opisali czarny film krytycy francuscy, Raymond Borde i Etienne Chau-meton, w tomie „Panorama du film noir amenca-in 1941-1953" (Paris 1955).

W zorem dla filmu czarnego była amerykańska literacka szkoła „czarnej literatury" (hard-boiled), do której zalicza się tak różnych pisarzy jak Ernest Hemingway oraz tzw. tough writers — „twardzi pisarze - James M. Cain, Horace McCoy, Dashiell Hammett, Raymond Chandler, a także radykalnych pisarzy proletariackich — Alberta Maltza i Daniela f uchsa. Tough writers oraz pisarze proletariaccy pracowali w latach 40. w Hollywood pisząc scenariusze do filmów.

134