yj i DOŚWIA DCŻENIA LEOEBEBGÓW
Płytkę matrycową uzyskuje się wysiewając na powierzchni pożywki ok. !07 komórek H. Coli. Po trwającej lalka godzin inkubacji, w czasie, której każda komórka wytwarza klon złożony z ok. 1000 bakterii potomnych, sporządza się repliki metodą stemplową na kilku płytkach z podłożem ze streptomycyną. Po inkubacji, gdy na powierzchni pojawiają się oporne kolonie porównuje się ich rozmieszczenie na kilku kolejnych.
Kolonie zajmujące to samo położenie na każdej z replik uznaje się za pochodzące z tych mikrokoloni na matrycy, w których zaszły mutacje. Z płytki matrycowej pobiera się z podłożem bakterie z miejsc gdzie przypuszczalnie zaszła mutacja, umieszcza się w roztworze fizjologicznym i ponownie wysiewa na płytkę agarową, ale tym razem znacznie mniejszą liczbę komórek, gdyż wśród nich powinny się znaleźć mutanty streptomycynodpome. Z nowo powstałej płytki matrycowej replikuje się mikro ko łonie E. Coli na płytki ze streptomycyną, a po uzyskaniu opornych kolonii odszukuje się miejsca na matrycy, w których na wszystkich replikach wyrosły oporne kolonie. Stąd pobiera się bakterie do następnej matrycy i zabieg ten powtarza się kilkakrotnie, wysiewając zawsze coraz to mniejszą liczę komórek. W rezultacie po kilku cyklach uzyskuje się matrycę z pojedynczymi koloniami E. Coli, których rozkład przestrzenny jest identyczny z mutantami na płytkach ze streptomycyną. Ponieważ bakterie z kolejnych matryc nigdy nic stykają się ze streptomycyną udowodniona, że formy oporne mogą powstawać bez jego bezpośredniego udziału, będąc wynikiem spontanicznej mutacji.
BADANIE ROZKŁADU KULEK W APARACIE GALTONA MATERIAŁY: aparat Galtona, kulki.
PRZEBIEG DOŚWIADCZENIA: w aparacie Galtona. w komorze trójkątnej umieszcza się 205 kulek. Po przechyleniu aparatu kulki trafiają przypadkowo do różnych komór. Studenci liczą kulki w każdej z 11 komór aparatu Galtona oraz porównują uzyskany rozkład liczbowy kulek (krzywa Galtona) z rozkładem dwumianowym dla 11 współczynników z Trójkąta Pascala (krzywa Gaussa). •
Dla łatwiejszego porównania, współczynniki 10 rzędu Trójkąta Pascala dzieli się przez 5, i w ten sposób uzyskuje się przybliżony rozkład teoretyczny 0:2:9:24:42:51:42:24:9:2:0. Suma współczynników (1:10:45:120:210:252:210:120:4J: 10:1) 10-tcgo rzędu Trójkąta Pascala wynosi 1024 i tyle też powinno być kulek, ale 1024:5«20. Studenci wykreślają w tym samym układzie współrzędnych 2 krzywe: Galtona i teoretyczną Gaussa.
WYNIKI:
Moje wyniki:
Numer komory |
1 |2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |8 |
9 |
10 |
11 | ||
Liczba kulek |
1 19 |
13 |
25 |
55 |
45 |
29 115 |
8 |
3 |
I | ||
Wartości zTrójk |
ata Pascala: > ■ sSfi | ||||||||||
Numer komory |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
Liczba /5 |
0 |
2 |
9 |
24 |
45 |
51 |
42 |
24 |
9 |
2 |
0 |