P4280258

250 Budynki wielorodzinne i inne wielokondygnacyjne

21*901 m². Pomieszczenia w obydwu wieżach zostały przeznaczone na biura i mieszkania. Do wykonania każdej z wież użyto 80000 nr¹ betonu różnych klas. około 11 0001 zbrojenia. 75001 dźw igarów stalowych i 95 000 m² konstrukcji stalowych ścian osłonowych powyżej 6 piętra. Jedną kondygnację budowano średnio 5 dni. Do wykonania trzonu budynku o wymiarach 23 x 23 m użyto 14 jednostek deskowań zewnętrznych i 10 wewnętrznych umieszczonych na pomostach samów znoszących systemu Pert ASC 75. Deskowanie to. przy udźwigu 75 kN na każdy z podnośników hydraulicznych, może być przestawiane z szybkością 4 dni na kondygnacje. Do wznoszenia deskowania nie używano żurawi, które były w \ korzystywane do transportu zbrojenia i materiału.

W Chicago wzniesiono 65-kondygnacyjny budynek South Wacker Drive Tower wysokości 288 m. który przewyższy! o 26 m poprzednio najwyższy monolityczny żelbetowy budynek Waler Tower Place, zlokalizowany również w Chicago [2]. Budynek South Wacker Drive Tower był pierwszym z trzech budynków wchodzących w skład kompleksu Lincoln Property połączonych między sobą krytym wewnętrznym podwórzem. Powierzchnia pomieszczeń budynku wynosi 151 tys. m². a ogólna powierzchnia całego kompleksu 485 tyś. m². Wariant budynku o monolitycznej konstrukcji żelbetowej został przyjęty jako najbardziej ekonomiczny w porównaniu z rozwiązaniami alternatywnymi - ze stalowym szkieletem i monolitycznym trzonem o konstrukcji stalowo-żelbetowej i innych. Budynek ma w planie złożony kształt, zmieniający się na wysokości (rys. 522a, to, cl. Szerokość budynku jest przy tym stała i wynosi 41.1 m. Jedną kondygnację

Rys. 5.22. Wieżowiec 65-kondygnacyjny o monolitycznej konstrukcji żelbetowej w Chicago wg [2]: a) plan do 12. kondygnacji, b) plan od 13. do 48 kondygnacji c) plan powyżej 48. kondygnacji; I - tarcze ścienne w archr trzonu, 2 - Stupy zewnętrzne, 3 - słupy wewnętrzne. 4 - kondygnacyjna belka obwodowa

obiektu wznoszono w ciągu 5 dni. Do betonowania używano dwu kompletów wielkowymiarowych szalunków. Fundamenty pod budynek stanowią wiercone palt o średnicy 2.1 m i długości 33 m, osadzone w gruncie skalistym na głębokości 1.8 m i połączone płytą grubości 2,4 m wykonaną z betonu o wytrzymałości 56MPa

W czteropiętrowym budynku administracyjnym wybudowanym w Stuttgarcie 122j. zastosowano monolitycznie bezbelkowe przekrycia, w których naprężone zbrojenie nie na połączenia z betonem (rys. 5.23).

Rys. 5.23. Plan adminislracyjncgo budynku firmy EVT w Stuttgarcie wg 1221; / - vm dźwigowy, 2 - trzon schodowy, i - slupy

Metoda wykonywania konstrukcji ze zbrojeniem sprężąącym umieszczonym w ochronnej osłonie i nie mającym połączenia z betonem była szeroko stosowana w budownictwie niemieckim. Miało to na celu m.in. lepszą ochronę antykorozyjną zbrojenia. Jako zbrojenie sprężające zastosowano splot) stalowe umieszczone iw warunkach warsztatowych) w rurkach polimerowych. Sploty zostały zgrupowane w elementy zbrojeniowe (po cztery sploty w każdym) rozmieszczone w rozstawie 1.44m w obydwu kierunkach. W miejscach przylegania do podpór (rys. 5.24) przewidziano dw ukrotne zwiększenie liczby elementów spreżającvch Oprócz zbrojenia sprężającego, w tych strefach zastosowano niesprężone siatki zbrojeniowe. Przy tym zbrojenie sprężające zostało przepuszczone przez przekrój dupa. co zapewniło ciągłość pracy płyt. Elementy zbrojenia zostały rozmieszczone w płytach krzywoliniowo - zgodnie z przebiegiem wykresu momentów zginających (z odgięciami w strefach przy podporowych).

Średnie naprężenia w betonie przy przekazywaniu wstępnego sprężenia wynosiły 1.5 MPa.

Zastosowanie bezbelkowych wstępnie sprężonych przekryć umożliwiło obniżenie kosztów budowy w wyniku wyeliminowania rygli, zmniejszeniu konstrukcyjnej wysokości przekryć i. co za tym idzie, ogólnej wysokości budynku.

Jednym z opracowanych i wdrożonych we Włoszech systemów wznoszenia budynków wielokondygnacyjnych był system Rep e Lapan (159]. W systemie tyra prefabrykowane stalowe elementy szkieletu, pełniące f unkcję zewnętrznego zbrojenia i szalunku traconego (rys. 5.25), wykonuje się o wymiarach standardowych w warunkach warsztatowych. Wymiary i przekroje elementów i konstrukcję ich połączeń dobiera się zgodnie z projektem na podstawie obliczeń komputerowych. Na placach budowy następuje montaż elementów szalunkowych, zbrojeniu i betonowanie konstrukcji.

Slupy Lapan o przekroju 150 x 150 i 300 x 3(10 mm odpowiadają zwykłym stupom żelbetowym o przekrojach 250 x 350 i 550 x 650 mm. Dzięki zmniejszę