268 Budynki wielorodzinne i inne wielokondygnacyjne
Rys. 5.45. Ogólny widok sly-ku elementów stropowych u słupem w lińskim systemie Parma-Tat wg [26]: / - slup. 2 - belka żelbetowa w blaszanym szalunku, 3 - węzłowy element stalowy. 4 - wic-lootworowa płyta przekrycia
Wysokość przekroju belek 250 i 350 mm. szerokość 280. 300 i 580 mm. Podobnie jak w słupach, także w belkach inne rodzaje zbrojenia nie są potrzebne. Obliczeniowe dopuszczalne obciążenie belki wynosi od 25 do 250 kN/m w zależności od rozpiętości i wymiarów przekroju elementu.
W szkieletowym systemie Parma-Tat jako przekrycia wykorzystuje się prasowane wstępnie sprężone wielootworowe płyty szerokości 1200 mm, grubości 200 i 265 mm.
Na Ukrainie opracowano sposób wykonywania prefabrykowanych szkieletowych wielopiętrowych żelbetowych budynków przemysłowych i mieszkalnych, w których elementy wolno podparte zostały zastąpione elementami ciągłymi dwu-, trzy- i czteroprzęslowymi. W konstrukcjach tych można odpowiednio regulować wartości sil wewnętrznych w wyniku zmiany podparcia na skrajnej podporze i połączenia ciągłego na podporach pośrednich. Wykorzystując te możliwości, opracowano wieloprzęsłowe rygle i ciągłe płyty stropowe dla budynków wielokondygnacyjnych.
W celu realizacji 16-piętrowego budynku hotelowego w mieście Deslin (wstanie Floryda - USA) opracowano konstrukcję z prefabrykowanych elementów żelbetowych sprężonych przy montażu (rys. 5.46). Wymiary obiektu w planie 24 x 24 m i wysokość nie przekraczającą 50 m przyjęto w nawiązaniu do planów urbanistycznych zabudowy tej strefy miasta [28]. Przewidziano dwa trzony dźwi-gowo-schodowe, które usytuowano po dwóch przeciwległych stronach budynku, tak że wystają poza obrys ścian zewnętrznych. Omówione rozwiązanie konstruk-
n)th przy montażu wg [281: I - fundament, 2 - belka fundamentowa, .1 element ściany u unętraicj, 4 - element podokienny, 5 - belka obrarnująca, 6 - trzon windowischodowy, 7 - płyta poprzecznej ściany wewnętrznej, 8 - płyta ściany szczytowej. 9 - płyta przekrycia. 10 pręt sprężający, II - stalowy lub żelbetowy łącznik poprzeczny. 12 - kanał do przepuszczenia instalacji, II - usztywnienie na czas montażu
cyjne. materiały i sposób wykończenia ścian zewnętrznych dobrano, mając na względzie warunki klimatyczne (rejon nadmorski), prawdopodobieństwo drgań sejsmicznych i duże obciążenia wiatrem (do huraganowych).
Głównymi elementami szkieletowej konstrukcji stalowej są slupy, rygle oraz tęż-niki płaskie i przestrzenne oraz ściany usztywniające. W przypadku sztywnego połączenia słupów z ryglami powstają ustroje rumowe, które mogą być usytuowane w kierunku podłużnym (rys. 5.47a) lub poprzecznym w stosunku do podłużnej osi budynku (rys. 5.47b).
Rygle wykonuje się o przekroju pełnościennym z kształtowników walcowanych i blachownie oraz o przekroju ażurowym lub w formie kratownic (rys. 5.48).
Budynki o szkieletowej konstrukcji stalowej mogą - z uwagi na wysoką wy-ozymałość stali - mieć bardzo dużą liczbę kondygnacji [ 11J. Elementy mogą być