Swfni) wznoszenia domów jednorodzinnych i małych wielorodzinnych
gowe, podciągów oraz bloków okiennych i drzwiowych (rys. 6.1). Przestrzenną sztywność budynku zapewniają prefabrykowane poprzeczne ściany nośne budynku z wielowarstwowych płyt, pełniące funkcję tarcz usztywniających. Poszczególne warstwy płyt ściennych to: tynk grubości 15 mm. izolacja termiczna
Rys. 6.1. Konstrukcyjny schemat budynku jednokondygnacyjnego systemu Alpha Plus wg [122] / - żelbetowe wielowarstwowe płyty ścienne, 2 - belka fundamentowa, i - belkowe i bioto* elementy żelbetowe stropu nad przyziemiem, 4 - monolityczny blok fundamentowy, 5 - drewniał belka wieńcząca
grubości 50 mm ze styropianu, konstrukcja nośna z żelbetu i oblicówka z cej grubości 40-90 mm. Belki fundamentowe zbrojone siatką stalową są przymoco\ ne do monolitycznych żelbetowych bloczków, których wymiary oblicza się konkretnych warunków gruntowych. Pod jedną ścianę stosuje się najczęś 3 do 6 bloczków fundamentowych. Strop przyziemia ma konstrukcję belko -blokową, Belki stropowe przymocowuje się do belek fundamentowych za mocą śrub ze stali wysokiej wytrzymałości. Na belkach opiera się bloki w; mające. Na wierzchu układa się warstwę hydroizolacji, ocieplenie i płyt ropianowyeh grubości 55 mm i podkład pod posadzkę z płyt cement wiórowych grubości 18mm. Przestrzenną sztywność konstrukcji ścienny pewma się, wiążąc płyty u góry drewnianymi krawędziakami, wzmóc nn metalowymi płytkami. Drewniane elementy przekrycia ustawia się t jekłowym położeniu za pomocą żurawia i przymocowuje poprzecznymi
lami bezpośrednio do płyt ściennych przez drewniane betki wieńcowe. Grubość izolacji cieplnej pokrycia wynosi 150 mm.
6.V Budynki z prefabrykatów betonowych z wypełniaczami
prefabrykaty trocino-. wióro- i zrębkobetonowe należą do materiałów ekologiczny*. Do ich produkcji wykorzystuje się odpady pochodzące z obróbki drzew iglastych, cement i wodę. Trociny, wióry i zrębki są zabezpieczane przed koro-jją biologiczną metodą mineralizacji. Ściany z tych elementów pokrywa się od uwnątrz tynkiem cementowo-wapiennym lub innym środkiem hydrofobowym dopuszczonym do stosowania, a od wewnątrz — też tynkiem lub płytami gipso-rołartonowymi.
W budynkach wznoszonych z tych materiałów najniżej położona warstwa elementów betonowych z wypełniaczami organicznymi powinna się znajdować co najmniej 0.5 m nad poziomem terenu i być ułożona na warstwie zaprawy cementowej. Wyżej położone warstwy muru powinny być wykonane przy użyciu zaprawy ciepłochronncj, np. Termor W. Pustaki w kolejnych warstwach powinny byt układane mijankowo, aby zapewnić prawidłowe ich przewiązanie w murze. Fundamenty i ściany piwnic wykonuje się z betonu, cegły lub kamieni. Na fundamentach i ścianach piwnic układa się pionową i poziomą izolację przeciwwilgociową. Dachy powinny być spadziste z dużymi okapami, aby zmniejszyć bezpośrednie działanie czynników atmosferycznych.
W wyniku prowadzonych w Polsce badań dotyczących utylizacji odpadów drzewnych opracowano kilka systemów budowlanych, spośród których można wymienić: Oleszno 86. AB, Exbud, M-04, Bau-Pol. Systemy te. mimo kompleksowych rozwiązań, nie zawsze znalazły szerokie zastosowanie w budownictwie. W Polsce do najbardziej znanych należały systemy Famabloc i Tcchbud, a za granicą Durisol.
W systemie Oleszno 86 wyróżnia się z trzy rodzaje elementów prefabrykowanych: pustaki słupowo-przelotowe i narożne, korytka wieńcowe i nadprożowe oraz wióroccmentowe dyle Ścienne. Izolacyjność termiczna ścian tego systemu nie spełnia wymogów obecnie obowiązującej PN-EN ISO 6946:1999, zatem nie mogą być one stosowane bez dodatkowego docieplenia.
Podstawą systemu AB (podobnie jak Oleszno) jest konstrukcja żelbetowo--słupowa usztywniona w płaszczyźnie poziomej stropem gęstożebrowym [II6|. Szkielet jest wypełniony wiórowo-cementowymi dylami ściennymi typu A i stropowymi typu B o wymiarach 200 x 400 x 2700 mm (rys. 6.2). Wszystkie rodza-k dyli (z wyjątkiem uzupełniających) mogą być wykonywane jako skrzynkowe (zpustkami) albo pełne. Kanały można wypełniać dowolnymi lekkimi materiała-