pamięc4

zawierają zastosowania różnych sposobów organizowania materiału we wszystkich 3 fazach aktu pamięciowego. Ich zasób <strategii> zależy od poziomu rozwoju poznawczego jednostki, w szczególności od stanu jego metapmięci.

6.    Strategie odwołujące się do organizowania materiału zmierzają m. in do następujących celów: a .Odkrywania sensu w opanowanych treściach, umożliwiające zrozumienie odbieranych przechowywanych i odtwarzanych informacji. Dla odkrycia sensu posługujemy się posiadaną wiedzą lub poszukujemy dodatkowych informacji.

b.    Nadawanie sensu informacjom, które są same w sobie dla nas niezrozumiałe. W tym celu tworzymy własne schematy interpretacyjne i uzyskujemy w ich kontekście własne rozumienie treści. Dotyczy to nieznanych nam pojęć.

c.    Usuwanie rozwlekłości, czyli redukcja informacji zawartej w materiale poprzez wykrycie redundacji. Jeśli ona nie występuje samoistnie to straamy się ją uzyskać odpowiednio przeorganizowując materiał.

7.    Strategie pamięciowe dzielimy na:

a.    wewnętrzne i zewnętrzne. Wewnętrzne sprowadzają się do systematycznego przeszukiwania pamięci, odtwarzania w myśli okoliczności zapamiętania, szukania skojarzeń i powiązań formalnych oraz treściowych między informacjami. Zewnętrzne charakteryzują się się przeszukiwaniem przez jednostkę wskazówek w świecie zew. Książkach czy wypowiedziach innych osób.

b.    aktywne, gdy podmiot dokonuje przekształceń w materiale i bierne, gdy ogranicza się jedynie do dosłownego powtarzania i próbnych odtworzeń materiału.

b.    Ze względu na stopień ogólności wyróżniamy:

-st ogólne, stosowane dla szerokiej klasy zadań pamięciowych oraz strategie szczegółowe, mające zastosowanie w pojedynczych zadaniach łub wąskich klasach zadań,

-    st słowne, polegają np. na nazywaniu treści obrazowych,

-st bezsłowne istota ich jest ilustrowanie tekstu obrazami, wizualizacja zdarzeń, wyodrębnianie pewnych elementów materiału

c. Potoczna obserwacja wyróżnia:

-st racjonalne, wykorzystujące wiedzę o pamięci i doświadczenie nabyte w trakcie rozwiązywania zadań pamięciowych,

-    st magiczne, czyli działania odwołujące się do wiary w skuteczność czynności czy gestów symbolicznych np. wkładanie książek pod poduszkę, wiązanie supełków.

8.    Wydobywanie informacji z pamięci.

a.    wyodrębnianie kategorii <kłas> i sygnowanie jej nazwą,

b.    wytwarzanie skojarzeń między nazwą kategorią i wszystkimi elementami do niej należącymi,

c.    przypominanie nazw klas a przez nie również elementów, z których dana klasa się składa.

9.    Rozpoznanie jest łatwiejsze niż reprodukcje i przypominanie ponieważ stopień przechowywania oceniany poprzez rozpoznawanie jest wyższy. Czynnikiem wywołującym tę różnicę jest obecność dawniej spostrzeganych bodźców, aktywizujących nawet bardzo słabe ślady pamięciowe. One występują na tle innych, ale fakt, że są obecne prowadzi do wspomnianego efektu.

10.    Kierunek przetwarzania informacji. Możliwe są dwa: