- rozumienie świata zewnętrznego i wewnętrznego a przede wszystkim rozumienia siebie i innych ( zwłaszcza dziecka)
wzmacniania, rozwijania własnej osobowości
człowiek - pedagog ma za zadanie diagnozować, poznawać, „prześwietlać"
dziecko
prowadzić intelektualnie dziecko
- być dla dziecka przykładem, autorytetem
pedagog musi być aktywny, poruszać się w różnych kierunkach, otwarty na
„nowości"...
- ma być transformacyjnym ( zmieniającym się ) intelektualistą powinien realizować się w dwóch kierunkach : w swoim i dziecka powinien charakteryzować się myśleniem krytycznym , ale nie krytykanctwem program wymaga namysłu, szukania, spostrzegania problemów
pedagog musi być aktywny, musi nadążać za zmieniającym się światem, starać się go rozumieć i poznawać..
program ma nauczyć myślenia krytycznego, które umożliwi zbudowanie lepszej pozytywności społecznej, gdzie nie będzie układów hierarchicznych: PAN -DYREKTOR- nauczyciel, PAN NAUCZYCIEL - uczeń
Pedagogika posiada swój język naukowy. Terminologia pedagogiczna powinna być precyzyjna , ale również mieć walory komunikatywności społecznej.
Jednym z głównych pojęć pedagogiki jest wychowanie,
WYCHOWANI IZ rozwijanie osobowości wychowanka, zmierzające do przygotowania go do życia, uwzględnianie indywidualnych cech człowieka. Każdy ma do spełnienia pewną rolę. Środowiska wychowawcze naturalne: rodzina, krąg rówieśników. Należy, uznawać, szanować i respektować normy, które są przypisywane danej roli. Wychowanie to również dostarczenie wiedzy, postaw, zobligowanie ucznia do pracy, świadome, celowe działanie na jednostkę przez słowo i przykład, przygotowanie do życia w społeczeństwie:
• umiejętność pójścia na kompromis w sytuacjach konfliktowych;
• umiejętność myślenia i samodzielnego działania;
• zasady moralne;
° nawiązywanie kontaktów;
• umiejętność konwersacji, bycia osobą kreatywną, twórczą; • przerwanie więzi emocjonalnej z rodziną;
° umiejętność /pogodzenia się z porażkami;
• umiejętność radzenia sobie z sytuacjami trudnymi; ° znalezienie sposobu odreagowania stresu
Pedagog musi widzieć wmętrze człowieka- będzie wtedy dobrym pedagogiem, współczesnym.
Na wychowanie należy patrzeć bardzo szeroko.
WYCHOWANIE ( Arystoteles) - wychowanie to sztuka rozumienia. Jest ona szalenie trudna, bo składa się na nią sztuka słuchania, sztuka „pochylania się " nad człowiekiem, nad dzieckiem w szczególności. (z: art. Prokopiuka)
WYCHOWANIE ( B. Suchodolski) - jest to przygotowanie człowieka do zadań jakie niesie współczesna cywilizacja oraz kształtowanie jego wszechstronnej osobowości