Badania w>trr> małości dynamicznej tlącry zakładkowych przy obdążcniaSj zmienni ck wykazały, że doraźna wytrzymałość nu ścinanie wynosi *.«. ” t’.~ — 0.34. Ze w zrostem doraźnej wytrzymałości Rm materiału łączonej ramie wytrzymała*: połączenia tak samo. jak dla połączeń obciążonych statycznie.
5.6. Obliczanie wytrzymałości połączeń klejonych
5.6.1. Obliczanie wytrzymałości połączeń zakładkowych
Blachy skleja się najczęściej na zakładkę. Wzór do obliczania wytrzymałości na ścinanie a skieiny można przedstawić w postaci:
gdzie F, — siła ścinająca skleinę. A, — pole ścinanego przekroju skieiny, R, — wytrzymałość skieiny na ścinanie, x, — współczynnik bezpieczeństwa na ścinanie; ponadto
współczynnik spiętrzenia naprężeń w skleinie (rys. 5.29), przy czym
C2 Ejgj
stosunek sztywności rozciąganych blach złącza, zaś
i | gi EjgjS
s
stosunek sztywności ścinanej skieiny do sztywności podatnięjszej blachy o grubości gt.
Pozostałe oznaczenia: gt,g2 — grubość sklejanych blach, / — długość zakładki, s — grubość skieiny (najczęściej 0,1 mm), G — modni Kirchhoffa (dla Epidianu 5 +2-1: G = 1150 MPa), E — moduł Younga materiału zakładek (dla stali E = 2,1 • 105 MPa), k\ = R,jx, — naprężenie dopuszczalne dla skieiny, przy czym dla klejów nie podanych w tabl. 5.1 zaleca się przyjmować: k\ s 10 + 30 MPa — dla sklein łączonych na zimno, k', = 20 + 55 MPa — dla sldein łączonych na gorąco. Dla naprężeń jednostronnie zmiennych k,s = (0,3 + 0,35)k|. Dla blach klejonych z jednakowych materiałów o jednakowej grubości: E, = Ej = E, gi=g2-1 CJCj i i czyli p =f(CJCd.
C./C,
|Rys. 5.29. Zalcfaoićwspćkzynnika spiętrzeniapapięita/lad materiałowych igeuaeliycniydipMigiebó*
złącza klejonego
Dla określonego kleju przy zachowaniu tych samych warunków klejenia i utwardzania (G = const), określonego materiału blach (£ - contt), określonej grubości skieiny (j = const), współczynnik fi = figli1), czyli p -fly/g ll)•
Dla wielu zagranicznych klejów podawane są wykresy wierności wytrzymałości skieiny na ścinanie R, od stosunku -JgH nazywanego współczynnikiem geometrycznym złącza (rys. 530).
Anldit (2)
Rys. 530. Zależnołć wylrzymalofci R, ikleiny od floiunku s/g/l wykonanej klejem Redui (1). klejem
Obliczenie wytizymalościowe połączenia zakładkowego przeprowadza się metodą kolejnych przybliżeń: przyjmuje się wstępnie szerokość b oraz długość / zakładki i odczytuje z wykresu wartości R,, po czym oblicza się wartość obciążenia niszczącego
(5.3)
Ml—*—