PICT5722

206 ALEKSANDER KKUPKOWSKI

Ryc. 1. Polski (a również węgierski) piec do otrzymywania srebra przez wypalanie

ołowiu

A — piec na kształt piekarskiego) B — uliczka: C — ruszt żelazny: D — otwór roboczy do spuszczania glejty; E — trzon piecowy bez pokrywy; F — grube bierwiona drewnai G — miechy Według De re melallica, s. 385

daje obraz polskiego i węgierskiego pieca do wypalania ołowiu. O tym piecu pisze Agricola: „Polski i węgierski wypalak jest u góry sklepiony palonymi cegłami podobnie jak piec piekarski; posiada on u dołu masywną podstawę bez kanałów do odprowadzania pary wodnej, natomiast w miejsce kanału odciągowego znajduje się między ścianą boczną a podstawą ogniska uliczka, u góry pokryta żelaznymi sztabami, których odległość od ściany ogniska sięga do 2 palców. Na przygotowane ognisko rzuca się naprzód pęki słomy, na te kładzie się kloce bogatego ołowiu, na ruszt przychodzi drewno, które zostaje zapalone i ogrzewa ognisko i kloce ważące 80 albo 100 cetnarów topiąc je. Następnie podsyca się ogień prze.: słaby dmuch i rzuca się tyle drewna na ruszt, aż powstanie płomień tak