• trazodon, bupropion, TLPD (głównie aminy drugorzędowe), IMAO
• dołączenie soli litu lub leczenie skojarzone SSRI + TLPD
SCHIZOFRENIA
Etiologia:
• hipoteza dopaminowa: objawy pozytywne schizofrenii wiązane są z nadczynnością dpaminergicznych neuronów biegnących ze śródmózgowia do układu limbicznego
• hipoteza serotoninowa
• hipoteza błonowa
• udział czynników genetycznych
• udział czynników immunologicznych
• teoria społeczno-środowiskowa (rozpad wewnętrzny w rodzinie, schizofrenogenna matka)
• teoria węglowodanowa
• teoria wirusowa
• teorie neurostrukturalne Kryteria rozpoznania Wg Bleulera Objawy osiowe: (Grundsymptome) = 4A
• ambiwalencja
• autyzm, dereizm
• stępiały afekt (stępienie uczuciowe, zubożenie, sztywność, spłycenie afektu, brak syntymii)
• zaburzenia asocjacyjne (formalne zaburzenia myślenia)
Objawy dodatkowe: (akzessorische Symptome)
• urojenia
• złudzenia i omamy
• zaburzenia pamięci, mowy, pisma
• zaburzenia somatyczne
• zaburzenia katatoniczne
Objawy Scheiderowskie (Schneider, 1950 I-rzędowe:
• odciąganie, nasyłanie, przesyłanie, odsłanianie, ugłośnienie myśli
• głosy, dyskutujące, komentujące, kłócące się
• spostrzegania urojeniowe II-rzędowe
• mantyzm
• poczucie zubożenia uczuciowego
• zmiany nastroju
• nagłe idee urojeniowe
• inne zaburzenia spostrzegania Przebieg wg Kępińskiego:
• faza owładnięcia
• faza adaptacji
• faza degradacji
ROZPOZNANIE SCHIZOFRENII WG DSM-IV:
Dla rozpoznania schizofrenii niezbędne jest spełnienie wszystkich wymienionych kryteriów:
A. obecność co najmniej jednego z poniższych objawów czynnej fazy zaburzeń przez co najmniej jeden miesiąc lub krócej przy prawidłowym leczeniu (poprzednio w DSM-III R co najmniej tydzień)
1. dwa z następujących:
a) urojenia
b) nasilone omamy
c) niespójność lub znaczne rozluźnienie skojarzeń
d) zachowanie katatoniczne
e) płytki lub wyraźnie niedostosowany afekt
2. dziwaczne urojenia
3. nasilone omamy w postaci głosów komentujących lub dyskutujących
B. obniżenie poziomu funkcjonowania społecznego poniżej poziomu wyjściowego
C. ciągłe oznaki zaburzeń przez co najmniej pół roku. Okres ten musi zawierać fazę czynną (minimum jeden rr>ipcto/' ImH rł-Ar>At przy prawidłowym leczeniu), poza tym mogą go wypełnić objawy fazy zwiastunowej lub rezydualnej
D. nieobecność zespołu depresyjnego lub maniakalnego (zob. choroba afektywna dwubiegunowa)
E. brak uchwytnych czynników organicznych inicjujących lub podtrzymujących zaburzenia
F. jeśli w wywiadzie są zaburzenia autystyczne to rozpoznanie wymaga stwierdzenia nasilonych urojeń lub omamów (zob. autyzm dziecięcy, zespół Aspergera)