rosliny
1

Dobre drzewo do sadzenia w strefie brzegowej lasów ze względu na nasiona, będące cennym pokarmem dla zwierząt. Ze względu na dużą wrażliwość na niekorzystne warunki i zaśmiecanie otoczenia łupinami owoców mato przydatne na obszarach komunikacyjnych w mieście. Liście i okrywy owoców zawierają fitotoksyczny związek - eskulinę, który hamuje wzrost innych roślin. Kora, kwiaty i nasiona wykazują właściwości lecznicze (wykorzystywane do produkcji leków), ale i trujące (saponiny).

Odmiany:

'Baumanii' odmiana pełnokwiatowa. Drzewo o bardziej zwartej koronie. Kwiaty częściowo pełne, płonne, kwitną dłużej niż u gatunku. Owoców brak. Ze względu na brak owoców może być powszechniej sadzone w zieleni miejskiej, a także przy drogach lokalnych - w nieutwardzonej nawierzchni.

RODZAJ: Ailanthus - bożodrzew (ajlant)

(Rodzina: Simaroubaceae - biegunecznikowate)

Liczy najprawdopodobniej 5 gatunków. Liście skrętoległe.

Rozmnażanie: wysiew nasion zaraz po dojrzeniu jesienią lub wiosną po stratyfikacji. Nasiona mają dużą zdolność kiełkowania.

Gatunek: Ailanthus altissima (Mill.)Swingle - bożodrzew (ajlant) gruczołkowaty

Występowanie: Chiny. W Polsce czasami dziczejące (głównie w cieplejszych rejonach).

Wzrost. Duże drzewo wyrastające do 25 m wysokości i 10-15 m szerokości. Często wielopniowe. Korona szeroka z wiekiem boczne gałęzie przewisają-ce. Odrosty korzeniowe. W młodości wyjątkowo silnie rosnące. Krótkowieczne - żyje do 50 lat.

Kora. Gładka, zielonkawoszarobrązowa z białymi podłużnymi prążkami. Pędy grube, czerwonobrązowe, wewnątrz z różowym rdzeniem. Blizny liściowe bardzo duże.

I iście. Sezonowe, nieparzystopierzastozłożone, duże (do 60 cm). U nasady listków charakterystyczne pojedyncze ząbki z ciemnymi gruczołkami (nektar-i iiki pozakwiatowe). Późny rozwój wiosną; jesienią bez przebarwienia.

Kwiaty. Poligamiczne (zwykle dwupienne), drobne, zielonkawobiałe, silnie pachnące, w szczytowych wiechach; późno - VI—VII.

Owoce. Oskrzydlone orzeszki (skrzydlaki) na ogół w dużych ilościach, tuż przed dojrzeniem często zaczerwienione (szczególnie u odmiany 'Erythrocar-pa').

System korzeniowy. Płaski, słabo rozgałęziony; korzenie mięsiste. W młodości wytwarza liczne odrosty.

Wymagania: niewielkie wymagania glebowe. Stanowisko słoneczne, ciepłe, najlepiej osłonięte od silnych wiatrów (drewno z wiekiem dość kruche). Niezupełna odporność na mrozy - zwłaszcza młodych roślin. Znosi suszę i upały oraz zanieczyszczenia powietrza i zasolenie. Bardzo dobrze rośnie w warunkach miejskich. Wolne od chorób. STREFA 6B Walory dekoracyjne i zastosowanie: drzewo soliterowe do parków i dużych ogrodów. Również dobre drzewo dła zieleni miejskiej, szczególnie jako przyuliczne, ale ze względu na dość kruche drewno - najlepiej na szerokich pasach zieleni, koniecznie zwracać uwagę na właściwie ukształtowany przewodnik. Sadzić należy większe drzewa z bryłą ziemi - najlepiej wiosną Nasiona i kora trujące; sok działa podrażniająco na skórę.

35