Bardzo podobna, równie niewielka i wolno rosnąca jest także magnuli.i gwiaździsta M. stellata (Siebold et Zucc.)Maxim„ ale o kwiatach biatyi1 wąskimi, wydłużonymi i na końcach odwiniętymi w dół płatkami. Równi' polecana do małych ogrodów.
Liczy około 50 gatunków. Krzewy.
Rozmnażanie: wysiew nasion wiosną po stratyfikacji oraz, w mniejszym stopniu, sadzonki pąkowe w drugiej połowie lata.
Występowanie: zachodnie tereny Ameryki Północnej.
Wzrost. Krzew do 1 (1,5) m wysokości i podobnej szerokości. Korona gę sta, pędy wyprostowane.
Liście. Zimozielone, złożone z 5-9 błyszczących (od spodu matowych) i odlegle kolczasto-ząbkowanych listków. Zimą od chłodów i nasłonecznie-
Kwiaty. Żótte, drobne, w gęstych kwiatostanach na końcach pędów; intensywnie pachnące, w IV—V.
Owoce. Granatowe z jaśniejszym nalotem woskowym, soczyste. Sok czerwony, brudzący.
System korzeniowy. Korzenie główne głębokie, boczne rozchodzą się płasko i szeroko. Znoszą dobrze konkurencję drzew; nie znoszą zagęszczenia gruntu. Zawierają żółty, trujący sok.
Wymagania; dobrze rośnie zarówno na wilgotnych, jak i suchych glebach -od kwaśnych do obojętnych. Stanowisko słoneczne do cienistego. W przypadku suchej gleby wskazane jest stanowisko półcieniste lub cieniste. Gatunek wystarczająco odporny na mrozy, ale w niesprzyjających warunkach i w ostre zimy może podmarzać. Preferuje stanowiska osłonięte od mroźnych wiatrów. W wypadku suchej zimy może stracić liście, ale wiosną wznawia wzrost. Krzewy przed zimą najlepiej dobrze nawodnić. STREFA 5B Walory dekoracyjne i zastosowanie: bardzo cenny krzew zimozielony do sadzenia w parkach i ogrodach. Najlepiej sadzić w grupach - jako roślinę okrywową oraz w nieciętych żywopłotach. Dobrze rośnie w cieniu pod drzewami. Owoce są cennym pokarmem dla ptaków. W Ameryce z owoców wyrabia się wino.
Odmiany:
'Apollo' krzew nieco niższy (do 0,6-1 m), o bardziej zwartym pokroju i ob-. ficie kwitnący. Dobry krzew okrywowy i na żywopłoty.
179