rosliny5

Wzrost. Duże drzewo dorastające do 25-35 (50) m wysokości i 15-20 m szerokości. Korona szeroka, lu/ na, świetlista, z czasem malowm cza, rozłożysta. Pień na ogół krótki wiele równorzędnych konarów. Ży je do 800 (1000) lat.

Kora. Na pniach ciemnoszara, pra wie czarna, głęboko bruzdowana. Młode pędy oliwkowe, potem bar dziej brązowawe. Pąki kopulaste, lekko zaostrzone.

Liście. W zarysie odwrotniejajowate, nieregularnie klapowane. Nasada uszata, ogonek liściowy krótki (liście prawie siedzące na pędzie). Jesienią żółte lub żółtobrązowe, często pozostają do wiosny.

Owoce. Silnie wydłużone żołędzie, osadzone w krótkich miseczkach na długich (5-10 cm) szypułkach. Świeże - z ciemnymi prążkami.

Stawne dęby rogalińskie

System korzeniowy. W młodości (do 30 lat) głęboki, typu palowego. Potem drzewo wytwarza dużo korzeni poziomych, z których ponownie wyrastają korzenie pionowo w dół. Stare drzewa mają już wykształtowany typowy sercowaty system korzeniowy, a system palowy zanika. Na glebach słabych system korzeniowy płytszy. Źle znoszą przesadzanie (nie dopuszczać do przesuszenia korzeni, po przesadzeniu obficie podlewać latem przez kolejne sezony), najlepiej sadzić drzewa z pojemników lub właściwie szkółkowane, z bryłą ziemi.

Wymagania: duża tolerancja na warunki siedliskowe, ale najlepiej rośnie na silnie mineralizowanych, głębokich, świeżych i wilgotnych glebach. Dobrze znosi ekstrema tempem lurowe i wilgotnościowe oraz okresowe zalewanie (do 3 miesięcy), ale wrażliwy na obniżenie poziomu wód gruntowych. Nie udaje się na glebach skrajnie ubogich, kwaśnych i piaszczystych oraz ciężkich gliniastych. Stano wisko słoneczne lub lekko ocienione. Odporny na mrozy i wyjątkowo odpor ny na silne wiatry. Dobrze rośnie w warunkach miejskich. Według badań amerykańskich wysoce tolerancyjny na zasolenie. Stare, wolno stojące drzewa często narażone są na uderzenie pioruna. STREFA 5A Walory dekoracyjne i zastosowanie: gatunek należy do najpotężniejszych, najbardziej majestatycznych i długowiecznych drzew w naszym krajobrazie. Dobre drzewo alejowe i przyuliczne oraz do nasadzeń w zieleni izolacyjnej terenów przemysłowych. Do sadzenia pojedynczo w parkach oraz do obsadzania brzegów zbiorników wodnych. Sadzone często jako drzewo pamiątkowe. Niestety podatny na mączniaka prawdziwego dębu (Phyllactinia robori), zwłaszcza wtórne pędy świętojańskie (wyrastające latem). Drewno trwałe, wykorzystywane do produkcji parkietów i schodów. Najstarszymi w Polsce dębami są: zamierający dąb z Piotrowic (woj. wielkopolskie), który ma ponad 700 lat, „Bartek" w Bartkowie k. Żagańska (woj. świętokrzyskie) - około 650 lat i dęby rosnące w Rogalinie (woj. wielkopolskie) - około 600 lat (wg Pacyniaka).

Odmiany:

'Fastigiata' - odmiana stożkowa. Drzewo średniej wielkości do 15 (20) m wysokości i 3-4 m szerokości. Dekoracyjna, wąska, wolno rosnąca odmiana. Sadzona w celu uzyskania akcentów pionowych. Dobre drzewo alejowe, przyuliczne i do wąskich przestrzeni.